AZERBAYCANLI TÜRK ANNELERİNİN NİNNİSİ - NAFİZ NAYIR
Karabağ’da, kara bulut nece var?
Nenni balam, gözel beşik sallanmir.
Uca kartal kimi durir Kafkaslar,
Göyçek kızlar, toy düyünde allanmir.
Nenni balam, gözüm sende bilesen,
Benzeyipsen has bahçada güle sen.
Günden güne kötü gider bahtımız,
Könülde var, mübarek bir ahtımız,
Eyi güne ulaşacah vahtımız,
Ağacımız, torpağımız dallanmir,
Nenni balam, üreyimde ataş var,
Ufkumuzda ısıtmayan güneş var,
Türkümüz yoh düyünlerde diyecek,
Urbamız yoh bayramlarda giyecek,
Aşımız yoh akşam sabah yiyecek,
Ağzımızda, lokma ekmek dolanmir.
Nenni balam, boynu bükük illerin,
Küsüp müsen söz danişmir dillerin?
Miraz balam umutlarım uzahta,
Yoh olarık, moskof denen tuzahta.
Galmışık bir cehennemi berzah’da
Öz yurdumda, rehet köşe bulunmir.
Nenni balam, tez zamanda uyusan,
Oğuz Han’ın, Şeyh Şamil’in soyusan.
