BURSA ŞİİRLERİ - HALİL SOYUER
Orhan Ete Beye
Bir yaz günü erkenden uyandım Çekirge’de.
Bursa’nın saçlarını Uludağ tarıyordu.
Zaman mola vermişti Ulucami önünde,
Muradiye, kaybolan yılları arıyordu.
Kahrın karargâhını, sabrın hazzı yıkmıştı,
Yemyeşil ağaçlardan çiçek dala çıkmıştı.
Mavi’ler Mudanyadan sabah yola çıkmıştı,
Orhangazi’nin eli zamanı kuruyordu.
Bursa ışıl ışıldı, sabahla sanki hazdan
Çiçekler bahçelere emanetti ilk yazdan.
Müminler, hûşû ile çıkıyorken namazdan
İmanın ak ışığı camiye vuruyordu.
Ovaya tekbir tekbir iniyordu ahenkler,
Ecdad mezarlarında dilleniyordu cenkler.
Yeşil’in dergâhında müritleşirken renkler
Ulu Hiidavendigâr Murat’ı soruyordu.
Kış nefes nefeseydi Uludağ’daki karda,
Zaman çağıl çağıldı, manâlaşan sularda.
Akasya dallarında sevişen kumrularda
Sevgiler kanat kanat secdeye varıyordu.
Neler konuşuyordu minareler camiyle?
Bursa uyanıyordu, bütün ihtişamiyle..
Bir yürek büyüyordu Orhan Ete namiyle
Sımsıcak dostluğuyla herkesi sarıyordu.
BURSA-2
Tarihin koynunda bir ulu şehir
Adını duyunca kal öylesine,
Her taraf güzellik, her yanı şiir
Onu öyle tanı, bil öylesine.
Yeşilde yeşili seyreyle dur da,
Gör nasıl esermiş rüzgârlar burda
Ün salmış cihana, şan vermiş yurda,
Mazi öylesine, hâl öylesine.
Uludağ doğada bir başka fasıl,
Bursa’yı sevmekmiş hayatta usûl.
Süslenir baharda ağaçlar nasıl
Yaprak öylesine, dal öylesine.
Bir yerde dengi yok kar’ının bile,
Dili var konuşur sarı’nın bile.
Bursa’da yaşayan arı’nın bile
Başkadır yaptığı bal öylesine.
Bir başka hazdadır can bile tende,
Gözler konuşuyor, yüzler gülende.
Karlar eriyende, bahar gelende,
Açar çiğdem, nergis, gül öylesine.
Tarihle kolkola gez bu şehirde,
Zamanı yudumla, süz bu şehirde.
Bir başka görüyor göz bu şehirde,
Bir başka yakıyor el öylesine.
İçinde bülbüller şakıyor sanki,
Ayrılık, gayrılık daha ne gam ki,
Ne kadar yazsam da anlatamam ki
Muradın gelmekse, gel öylesine...
İLGİLİ İÇERİK