KİN -1- HALİL SOYUER
Gönlümden Türklük taşar, gözümden mertlik akar
Üzerime taburla, Moskof gelse haklarım.
Kininin ateşinde kendi kendini yakar,
Bir Moskof boğazına geçmezse parmaklarım.
İçimdeki ateşi ben asla küllüyemem,
Atamdan miras kaldı bana bu Moskof kini.
Ömrüm yüz yıl sürse de tam yaşadım diyemem,
Silahım patlatmazsa bir Moskofun beynini.
Domuzlara çiğnetmem tarladaki darımı,
Meş’aleler tutuşur gönlümün ateşinden
Allahım; vücudumdan kopar ayaklarımı,
Eğer koşmayacaksam bir Moskofun peşinden.
Beni köyden köye at, dağdan dağa sür beni
Nerde olsa öperim toprağını taşını.
Sal eceli Allah’ım şu anda öldür beni,
Eğer ezmiyeceksem bir Moskofun başını.
Tahammül sona erdi, sabır son hadde girdi,
Ey Türk, yine tarihe zaferlerin yazılır.
Çünkü; senin dinine yeni bir madde girdi,
Bir Moskof öldürenin sevabı bin yazılır.
KİN-2
Kahpe Moskof şu dünyada durdukça,
Bu kin benden vallahi de gidemez.
Durup durup köpek gibi ürdükçe,
Bu kin benden billahi de gidemez,
Bin Moskof kellesi bir kin ödemez.
Öç alamamaktır yegâne tasam,
Sıra gelse şu Kore’ye uğrasam,
Bir günde bin Moskof başı doğrasam,
Bu kin benden vallahi de gidemez,
Bin Moskof kellesi bir kin ödemez.
Üç yüzünün taşla ezsem başını,
Dört yüzünün pensle söksem dişini,
Beş yüzünün çaya döksem leşini,
Bu kin benden vallahi de gidemez.
Bin Moskof kellesi bir kin ödemez.
Bütün dünya bilir Türkün farkını
Moskofun başına yıkar çarkını.
Külhanlarda yaksam beş bin kırkını,
Bu kin benden vallahi de gidemez.
Bin Moskof kellesi bir kin ödemez.
Üç binini süngü ile pullasım,
Dört binini cehenneme yollasam,
Beş binini ipe çeksem sallasam,
Bu kin benden vallahi de gidemez,
Bin moskof kellesi bir kin ödemez.
Damarımı şu intikam sardıkça,
Göğsümdeki Türklük için vurdukça,
Moskof sözü lügâtlarda durdukça,
Bu kin benden vallahi de gidemez,
Bin Moskof kellesi bir kin ödemez.
İLGİLİ İÇERİK