BEKLENEN - HAYDAR ERGÜLEN
1.
Rüzgârını alnında taşıyan dost
Ölü bir deniz düştü ya içine
Kıyısında kaçtır durmadan ölüyorum.
2.
Bir an bıraktın ki bize
Gittin ölüverdi küçücük yürek
Ayrılık nice acılardan süzülüp gelir
Özlemini nasıl bastırmak gerek.
3.
Yüzünde gözlerimi okşayan inceliği
Usulca ölen beyaz kuşlarıyla o sabah
Kırağılarla uğurladı gidişini.
4.
Gittin ya dönersin belki
Kalır yumuşaklığı ince yüzünün
Yağar gözlerine kar tanecikleri.
5.
Bir armağan gibi çıkıp gelirsin
Sabahın duru serinliği karşılar seni
Gülümser duvarda eski bir resim
- denizi ilk görmenin çocuk gülüşü -
Utanır şimdi kırgın bir yolcu gibi.
6.
Sen kendi dışına koyan kendini
Geceyi içinde eriten çocuk
Mahzun bir eşkiya gibi yok sayma öfkeni.
7.
Şafağın kıyısına oturup beklesem seni
Uğursuz alfabesini kovup gecenin
Su aydınlığında bulup sesini
Diz çöküp anlatsam yeniden
Bir daha bir daha hiç üşenmeden
O acemi ama sabırlı sevgimi.
8.
Unuttun mu bir türkü söylerdin
Dönmeyen yolculara verip yüreğini
"Yolcusun göğsünde bin can birikir
Her yolcu yolunu içinde taşır
Bir gölgeyle kaybolsan da gecede
Sesin kalır deli rüzgârın ulaşır."
Haydar Ergülen
( 1956 - )
Türk Dili Dil ve Edebiyat Dergisi
Şubat 1980, S: 341, s. 110-111
İLGİLİ İÇERİK
