GÖZÜMDE TÜTEN RENK - ZİYA OSMAN SABA 
Bir ağacın dibine yorgun oturmak biraz,
Ve seyretmek bembeyaz çiçek açmış bir dalı.
Şimdi bütün renklerden artık uzaklaşmalı:
Beyaz işte, aylardır gözümde tüten beyaz.
Kış bitti.. uzaklarda ilk ümitler gibi yaz.
Duyuyorum, içimden kış günleri çıkalı,
İçimin dört duvarı bembeyaz badanalı.
Temizliğin kokusu, sükûn, ah bir anlık haz..
Bir kuş ötecek şimdi! Havada bir durgunluk.
Mermer ile konuşan açık kalmış bir musluk.
Beyaz çiçeklerini tek tük düşüren ağaç.
Tadılmamış bir sükûn geliyor kederime,
Sanıyorum nihayet damlıyor içerime,
Tanrım, nihayet beni iyi edecek ilâç…
İLGİLİ İÇERİK
BÜTÜN SAADETLER MÜMKÜNDÜR- ZİYA OSMAN SABA
RABBİM NİHAYET SANA - ZİYA OSMAN SABA
ZİYA OSMAN SABA HAYATI ve ESERLERİ
MESUT İNSANLAR FOTOĞRAFHANESİ - ZİYA OSMAN SABA
BİR VAKİTSİZ YAZ - ZİYA OSMAN SABA
BİR YER DÜŞÜNÜYORUM- ZİYA OSMAN SABA
