TÜRKÇE - İDRİS NEBİ KARAKUŞ
Bir ülke ki milleti Türk;
İnsanı Türkçe konuşur.
Azerbaycan, Kırım, Kerkük…
Soydanı Türkçe konuşur.
Yaylaları,ovaları…
Çiçek açar sarı sarı.
Cana can katan baharı,
Hazanı Türkçe konuşur.
Bahçesi Türk,bağları Türk;
Ovası Türk, dağları Türk;
Devir, dönem, çağları Türk;
Zamanı Türkçe konuşur.
Ormanında her ağacı
Meyve verir; can ilacı.
Emmi, dayı, gardaş, bacı…
Yareni Türkçe konuşur.
Bu ülkenin insanı hür;
Özgür doğar, özgür büyür.
Soydaşı ve daha öbür
Hayranı Türkçe konuşur.
Kafkas, Ural başında da,
Sibirya’nın kışında da,
Millî sınır dışında da
Kalanı Türkçe konuşur.
Türk’ün dileği, duası,
Feryadı, figanı, yası,
Gülmesi, ağlaması…
İrfanı Türkçe konuşur.
Harar, heybe, halı, kilim…
Destan okur dilim dilim.
Kırık sazım, kopuk telim…
Figanı Türkçe konuşur.
Bu dildedir millî çare,
İdris Nebi hemen ara.
Beyit beyit, sıra sıra
Ozanı Türkçe konuşur.
İLGİLİ İÇERİK