KALDI - İDRİS NEBİ KARAKUŞ
Felek kırdı kollarımı;
Elim yana düşekaldı.
Kar bağladı yollarımı;
Aklım yaza şaşakaldı.
Nerden bilsin derdim eller,
Kurumadı çamur yollar,
Geçti bahar, soldu güller…
Bizim vuslat kışa kaldı.
Hancının hanı yıkıldı,
Yolcunun boynu büküldü,
Yüreğime mil çekildi,
Ne umut ne neşe kaldı.
Çatık kaşı karam vardı;
Terk-i diyar etti yurdu;
Kendi gitti bütün derdi
İdris KARAKUŞ’a kaldı.
İLGİLİ İÇERİK
