DORU TAY - İDRİS NEBİ KARAKUŞ
Bilmem kaç güzelin yüreğine ateş attı nallarından çıkan çıngılar;
kaç gönüle sevda saldı yelelerin;
kaç kalbe hançer vurdu ayağındaki sekiler;
kaç genç kıza nazar etti alnındaki akmalar… Kaç… Al atım, doru tayım, kızıl kanadım! …
Sen erittin ruhumu yıllar evvel,
sen döktün yüreğime ateş,
sen aldın aklımı benden,
sen saldın başımı sevdalara…
Sen kara bahtımın kanatlı kuşu,
Sen ak alnımın ak yazgısı,
Sen deli gönlümün kınalı kuzusu,
Sen sıcak sevdamın pembe düşü,
Sen ülkemin kurtuluşu…Sen… Ve sen…
Ve sen ey, Yolcuma yoldaş, gelinime gardaş, yüreğime sırdaş, Atsız’ıma arkadaş…
Ak Sungurum, Benli Boz’um…
Kuyruğuna düğümledim sevdaları,
yelelerine bağladım çılgın gönülleri,
kanatlarına gizledim hasret dolu mektupları, yüreğine yazdım sevda dolu türküleri, ayaklarına halhal yaptım gurbet akşamlarını…
Nasıl anlatsam bu sevdanın öyküsünü, nasıl çığırsam ilk aşkımın türküsünü,
nasıl söylesem yüreğimin coşkusunu,
nasıl dillendirsem atımın nal şakırtısını… Bilmem nasıl dile getirsem aşkımı, sevdamı,
gül kurusu hayallerimi…
Dedem yaşamış destansı masalları,
babam söylemiş kahramanlık türkülerini,
ben anlattım kurtuluş hikâyelerini…
Hepsinde sen varsın doru tayım…
Yağız türküm, doru şarkım, beyaz aşkım,
gönül köşküm, sıcak yuvam, deli davam, bayrağımın bekçisi, davamın emekçisi…
Sana yazılmayan şiir şiir değil,
sana söylenmeyen türkü türkü değil,
seni anlatmayan masal masal değil,
seni dillemeyen hayal hayal değil…
Kır atım…
Mavi türkülerimi sana söyledim,
yeşil şarkılarımı sana ithaf ettim,
beyaz şiirlerimi sana yazdım…
Turuncu hikâyelerim senin için hep…
Senin sırtında düştüm gül kurusu sevdalara,
senin döşünde aşık oldum karlı dağlara,
yeşil bağlara, düz ovalara…
Yalçın kayalardan sekişin,
atmaca uçurumlardan uçuşun,
on beşinde kız edasıyla bakışın…
Anlatılmaz şiirlerle, romanlarla…
Al atım, doru tayım;
Söyle seni nasıl unutayım?
İLGİLİ İÇERİK
