YİTİK - İDRİS NEBİ KARAKUŞ
Sorma, bir acayip, hâl oldu bize
Ahvâli yitirdik, hâli yitirdik
İntihal karıştı her denen söze
Kültürü yitirdik, dili yitirdik.
Kanaat kalmadı, yok oldu şükür,
Varlı da fakirmiş yoksul da fakir.
Koyunu kurtlara ısmarlar fikir
Mazrufu yitirdik pulu yitirdik.
Aldatır oldu hep muhtaç muhtacı;
Anasını oğul, babayı bacı…
Bulunmaz mı acep derdin ilacı?
Mezarı yitirdik, Salı yitirdik.
Hani derler ya, “kurt aslına çeker”;
Katranı kaynattık olmadı şeker.
Katlettik nesili hep birer birer
Oğulu yitirdik, balı yitirdik.
Ot kökün üstünde büyümez oldu;
Kurudu fidanlar, kırıldı dalı.
Bunlar bahçeye bahçıvan olalı,
Goncayı yitirdik, gülü yitirdik.
Ar, namus kalmadı, aklı havada;
Burnundan düşeni almıyor ya da.
Kızımız iffeti sattı inada.
Örtüyü yitirdik, çulu yitirdik.
İdris Nebi der ki baştan aşağı
Beyine ördürdük örümcek ağı
Bir döken çıkmadı kandile yağı
Menzili yitirdik, yolu yitirdik.
İLGİLİ İÇERİK
