RÜBAİ - ÜMİT YAŞAR OĞUZCAN 
“Biraz kül, biraz duman.. O, benim işte,
Kerem misâli yanan.. O, benim işte.
İnanma gözlerime; ben, ben değilim,
Beni sevdiğin zaman.. O, benim işte!”
*
Bir duygu mu var böyle derin, böyle geniş
Sevmek bir ölüş, belki tekrar diriliş
Bitmez kederim, bil ki tükenmez derdim
Aç kalbimi öğren, seni sevmek ne imiş!
*
Seven kaybeder miydi arayıp bulmasaydı
Yeni güller açmazdı o güller solmasaydı
Hiç çekilmez olurdu yaşadığımız dünya
Aşkın bittiği yerde unutmak olmasaydı.
*
Bir gün zaman kayar ellerinden tutamazsın
Sel gibi akan yaşlarını kurutamazsın
Öylesine bendesin ve öylesine sendeyim ki
Unutmak istesen de artık unutamazsın
*
Herkes gibi bir gün dürülür defterimiz
Ergeç çürüyüp toprak olur her yerimiz
Kinler durulur, anlaşılır gerçekler
Söyler, o zaman her şeyi dörtlüklerimiz
*
Bir gün kader çağırır, gelmem diyemezsin
Ecel isterse eğer, ölmem diyemezsin
O kadar sevildin ki Tanrılar misali
Artık, aşkı tatmadım, bilmem diyemezsin.
*
Bir duygu mu var böyle derin, böyle geniş
Sevmek bir ölüş, belki tekrar diriliş
Bitmez kederim, bil ki tükenmez derdim
Aç kalbimi öğren, seni sevmek ne imiş!
*
Beni hatırladıkça için ürperecek,
Boşanan gözyaşlarını tutamayacaksın
Boşuna zorlama kendini sevdiğim,
Biliyorum, unutamayacaksın.
İLGİLİ İÇERİK
