SEVİNÇ - ŞÜKRAN KURDAKUL 
Seviniyorum
Sanki keder nedir bilmedim
Denize doğru attım ilk adımlarımı
Vuruldum
Gün görmüş teknelerin serüvenlerine
Kaç fırtına akşamı
Ötelerin içinden çıktım da geldim.
Seviniyorum,
Sular götürüyor beni, sular..
Seviniyorum
Yıldızlardan yıldızlara düşlerken uzayı
Ağaçlarda çiçek gibiyim,
Kuşlarda sevi gibi
Şu perdeyi aralamak geçse içimden
Geleceği görecek gibiyim.
Seviniyorum,
Mahpushaneyi ve sarayı
Silen de benim, yazan da.
Seviniyorum,
Okudum, dinledim, gördüm
Ölümsüzler başucumda yaşadı
Kendi uzaylarımda volta vurdum
Ezgileri dinlerken gördüm denizleri, ormanları
Nasıl doyumsuzdular..
Seviniyorum
Tırmanırken dağlara
Seviniyorum dağlardan inerken
Kitabı, ezgiyi, doğayı canım ölesiye çekiyor daha
Seviniyorum,
Ne zamandır yaşamadıklarımı
Yeniden seyrettim sinemalarımda
Bendim ey bunca acıyı dirence dönüştüren birikim
Seviniyorum,
Sevgiden başka birşey bırakmıyorsun ardında..
İLGİLİ İÇERİK
