BİRİKEN - ŞÜKRAN KURDAKUL 
Bir de ben vardım elinden geldiği kadar
Sözcükleri sokağınızda arayan biri
Rüzgârdım… ağacınızda dalgalandı sesim.
Çizgi oldum çocukların resimlerinde
Eskiyen karanlığa ışık getirdim.
Kaç gözyaşı gülü varsa dünyada
Hasretimin büyüttüğü sabırda güllendi.
Ölümcünün yarattığı korkuya inat,
Kuşku oldum, gerçeğe vardım sonunda
Ey en zorunlu geçit.. ey en büyük beklenti.
Dargın bir bahar gibi kapanıyor içine
İşte bu.. bildiğimiz öyküde sürüp giden.
Dağılmalar, çözülmeler, eriyen kafdağları,
Kalbim soluk al, sönen her bir damara karşın
Yaratmak zorundasın yeniden bir damarı.
Bir de ben vardım.. düşünebildiği kadar
Aldığı yaraya içerleyen biri.
Yaşarken görünenleri
Sorarken büyüyenleri
Yıllar yılı heybesinde biriktiren.
İLGİLİ İÇERİK