BEN VARKEN - ŞÜKRAN KURDAKUL 
Yorulmak mıydı
Sessiz oyunumun geldiği nokta
Denizini arayan bir ırmak gibi
Duydum, aktığım geceleri
Yaşadım, içime yazdım
Soluğuma dar gelen bu odalarda.
Yazdım, karanlıklar arkasında
Susmaya tutuklarken kendi kendimi.
Bir yalnızlığa yalnızlıkla karşı koyan
Gözlerimde görünmez bir sabırla
Yazdım ekmek kokan ellerimi
Çağların kanattığı topraklarımda.
Kafamın içinde kimi çıngıraklar
Yılların ağrısını çalarken
Yeni bir umudu yaratır gibi
Gölgemin gerçeğinden duvara düşen
Umutlarım ayağa kalkıyor şimdi
Ben varken var olacak bir yaşamda.
Türk Dili Dil ve Edebiyat Dergisi
Ekim 1970, C: XXIII, S: 229, S. 15
İLGİLİ İÇERİK
