HİCRET - ORHAN VELİ KANIK 
I
Damlara bakan penceresinden
Liman görünürdü
Ve kilise çanları
Durmadan çalardı, bütün gün.
Tren sesi duyulurdu, yatağından
Arada bir
Ve geceleri.
Bir de kız sevmeye başlamıştı
Karşı apartmanda.
Böyle olduğu halde
Bu şehri bırakıp
Başka şehre gitti.
II
Şimdi kavak ağaçları görünüyor,
Penceresinden,
Kanal boyunca.
Gündüzleri yağmur yağıyor;
Ay doğuyor geceleri
Ve pazar kuruluyor, karşı meydanda.
Onunsa daima;
Yol mu, para mı, mektup mu;
Bir düşündüğü var.
İLGİLİ İÇERİK
ORHAN VELİ KANIK HAYATI ve ESERLERİ
ORHAN VELİ ve GARİP ŞİİRİNİN GEREKÇELERİ
ORHAN VELİ VE GARİP AKIMI DOĞUMUNUN 100. YILINDA
ORHAN VELİ’DEN NAHİT HANIM’A AŞK İLE…
