MARAŞ TÜRKÜSÜ -ORHAN ŞAİK GÖKYAY 
Uy Maraş sılaya nice varayım
Uy Maraş sılaya nice varayım
Açılmaz kapılar çalıp durayım
Yârimi bulmadım kimden sorayım
Uy Maraş, Maraş da bu nasıl Maraş
Kara gözlerinde yaş, bağrında ataş
Maraş’ın gölleri ördektir, kazdır
Yaylaları kıştır, ovası yazdır
Çemende laledir, içimde közdür
Yücel göklerim yücel, eğil dağ eğil
Ben bildiğim Maraş, bu Maraş değil
Maraş’ı dolaştım bir uçtan uca
Kimseler sormadı ahvalin nice
Ne gündüzüm gündüz, ne gecem gece
Toprağı mezardır, suları seldir
Dostları düşmandır, aşnası eldir
Maraş’ın üstünden aştı turnalar
Gönlüme bir ataş düştü turnalar
Ben mi şaştım, yol mu şaştı turnalar
Bu kara göklerde aylar dolunmaz
Bu yolun ucunda Maraş bulunmaz
Maraş’ı görünce yandım, yakıldım
Kan, yaş oldum, yüzden gözden döküldüm
Oda düşen bir saç gibi büküldüm
Ben bildiğim Maraş, bu Maraş mıdır?
Maraş mıdır, ataş mıdır, taş mıdır?
İLGİLİ İÇERİK
ŞİİRLER
ORHAN ŞAİK GÖKYAY ŞİİRLERİ
