KARMAKARIŞIK -ORHAN ŞAİK GÖKYAY 
Yerlerden göklere ağlar germişim.
Şu akan yıldızlar benim, benim, benim!
Dizinin dibine postu sermişim.
Güler de güler canım, canım, canım!
Yapraklar, çiçekler, meyveler dalı,
Gözlerin, dillerin müjdeler dolu.
Ben de kendimi kapmış koyvermişim,
Başım duman duman, içim inim inim!
Yollara düşmüşüm, elsiz, ayaksız.
Türküler düzmüşüm, sözsüz, duraksız.
Sesini almışım, sazımı kırmışım,
Telden uçtu gider ünüm, ünüm, ünüm!
Selam şu bağrıma çarpan yankıya,
Elveda Neden’e, veda Çünkü'ye
Bir masala giden yolda durmuşum, ana
Çevrilmiş yönüm, yönüm, yönüm!
Ateşe vermişim dört bir mevsimi,
Tek yaprağa indirmişim takvimi,
Gece olmuş, seni düşte görmüşüm,
İlle geçmiyor günüm, günüm, günüm!
Bahtım beni almış, çekmiş götürmüş.
Ceylanlar dolusu yere getirmiş,
Sana nişan almışım, beni vurmuşum,
Akar da akar kanım, kanım, kanım!
Sesler döner yoldan; dünüm, dünüm, dünüm,
Sesler düşer yollara, sonum, sonum, sonum:
Zehir mi, bal mıdır, bir şey karmışım.
Yemesi güç a benim, benim, benim!
İLGİLİ İÇERİK