KIŞ GECELERİNDE - ORHAN SEYFİ ORHON
Bütün şehir nihayetsiz bir nur içinde
Kış mehtabı daha parlak, daha lekesiz ,
Ne buluttan bir eser var, ne bir küçük iz..
Gülümsüyor gibi sema sürur içinde.
Şu saatte kesilmemiş henüz gözyaşım,
Penceremin kenarına dayalı başım,
En küçük bir teselliden; ümitten uzak,
Hep o eski günlerimi hatırlayarak,
Ben, sabahı bekliyorum fütur içinde.
Bütün şehir nihayetsiz bir nur içinde
Karşı evler bir saadet yuvası yine,
Ayın beyaz ışıkları dolmuş içine
Şimdi çiftler uyuyorlar bu nur içinde.
Şu saatte sade bir ben tek başımayım.
Ben, ya Rabbi, bu uzlette nasıl yaşayım?
Düşünmeden ayrılığın nihayetini,
Hissettiğim dakikada ihanetini
Seni nasıl terk etmişim gurur içinde.
Bütün şehir nihayetsiz bir nur içinde
Yıldızlardan görünmüyor semada eser.
Salmış uzak alemlere gizli akisler,
Birer katre ziya gibi billur içinde.
Artık dinse başımdaki şu zehirli sam,
Şu saatte gözlerimi biraz kapasam,
Düşünecek değil miyim seni yarın da?
Söyle kimi görüyorsun rüyalarında?
Eminim ki uyuyorsun huzur içinde!..
İLGİLİ İÇERİK
