EY SARI GÖK BULUTU – NURULLAH GENÇ
EY ISTIRAP GÜLŞENİ
Dön kendine, yüzünde görürsün gözlerimi
Vur kendini kimsesiz yollarına ömrünün
Ey sarı gök bulutu, ey ıstırap gülşeni
Zamanın kuşlarını uçur aynalarında
Yoksa aşk, bir belâlı vadiye çeker seni
Ateşiyle tutunca ruhun dizginlerini
Umudunu imkânsız çöllere taşır ölüm
Kumların mahzenine salar gezginlerini
Efsunlu bir vahanın bağrına düşer ölüm
Eteği neden yaslı Kerem'siz kalan dağın
Hangi rüzgâr kuruttu duygular tarlasını
Ey sarı gök bulutu, ey ıstırap gülşeni
Dokundur ellerini şiirin alevine
Yoksa aşk, bir köşede ansızın yakar seni
Dön kendine, anlarsın; yıllar boyu çaresiz
Olmak ne kadar acı karanlık bir kuyuda
Birer birer kapanır güneşin perdeleri
Kaybedersin bir daha dönmemek üzre geri
Riyakar neş'eyi de, budala uykuyu da
İLGİLİ İÇERİK