GRAMAFONDA BEŞ PLÂK - NECMETTİN HALİL ONAN 
-Semih Lütfi’ye-

Ben sihirli bir âlem buldum gramafonda;
Binbir aşkın tükenmez âhı saklıdır onda.

Bu gizli sevgilerden ağız açınca kapak
Dertlerini anlatır sızlanıp kıvranarak.

Kalplerine bir küçük hançer saplı plâklar.
Her biri aşka dair alevden hissi saklar

O hançerin çizdiği ince damarlarında.
Bu akşamki âhını haykırırken yarın da

Mutlak duyarsınız ki o dert eksilmemiştir,
Tozlarını silen el derdini silmemiştir.

Bazı ben dinliyorken hayalimin çemberi
Ortasında şeklalır seslerin sahipleri.

Bunlar aslı olmayan muhayyel çehrelerdir,
Hakikatten çok uzak, çok güzel çehrelerdir.

Dün gece gene açtım dertli gramafomı;
Söyletebilmek için kurup doldurdum onu.

I
İlk önce bir kadını dinledim uzun uzun.
Bir tatlı ızdıraba yer olan ruhumuzun

Sırlarını nakletti bana engin sesiyle
O şarkının içimde akseden bestesiyle

Bir hayal âleminde yaşadım dakkalarca.
Eski bir maceranın yâdını parça parça,

Safha safha dağılmış bu güzel seste buldum.
Söylenmemiş bir aşka onda bir beste buldum.

II
Ruhumu ıstırabın kaynağında yıkadım,
Bir alev kıvrımını sese kalbeden kadın!

Sesinle ürperiyor dağ, tepe, gök, deniz, kır.
İstediğin kadar yan, yandığın kadar haykır.

Çağırdığın, andığın, umduğun gelmeyecek...
Çek, bu uzun hasreti en yaman şekliyle çek;

Çek ki alev ses olup çıksın dudaklarından;
Bu sırra ermek için yan, hep yan, daima yan.

III
Bu şarkıda titreyen henüz on sekizinde
Bir genç kız sesidir ki sevdiğinin dizinde

Bir lâhzacık, başını koyup, dinlenmek için
Yalvarıyor, ağlıyor, inliyor için için.

Önce derin bir hüzün dağıtırken sesinden
Sonra o ses acının en yüksek perdesinden

Gecenin boşluğuna fırlıyor nefes nefes,
Ah bu ses, gelmeyenin ardından ağlayan ses!

IV
Bir sonbahar gecesi açık penceresinde
Aya dalan bir kadın ince titrek sesinde

Kaybolan bir gençliğin hüznünü yaşatıyor;
Kalbini parça parça rüzgârlara atıyor,

Bir elem tortusuymuş kalan bin bir emelden,
Çılgın bir aşka bedel gençliği gitmiş elden.

Gençlik yalansın... Fakat, en doyulmaz yalansın.
Genç kadın yanma, varsın kalp o yalana kansın.

V
Nihayet perdelendi bir memleket türküsü.
Bunu, gür saçlarının iki kumral örgüsü

Omuzlarından akan bir köy kızı söylüyor;
Sizin, benim ve onun aşkımızı söylüyor.

O söylerken her sözü canıma değe değe
Benim kalbim göl oldu Yeşilbaşlı ördeğe;

Göğsümün ta içinde çırptı kanatlarını,
Duydum hızı geçmeyen bir aşkın tatlarını.

1932

İLGİLİ İÇERİK

ŞİİRLER

NECMETTİN HALİL ONAN'NIN DİĞER ŞİİRLERİ...

ÇAKIL TAŞLARI- NECMETTİN HALİL ONAN

NECMEDDİN HALİL ONAN HAYATI ve ESERLERİ

BİR YOLCUYA - NECMETTİN HALİL ONAN