ÇARESİZLİĞİN SONATI - BEKİR SITKI ERDOĞAN 
Perişanım, bu hummadan yaram geçmez, berem geçmez
Garip düştüm, lisanımdan bilenler yok, törem geçmez
Bu cevristanı benden başka bir Âşık Kerem geçmez
Meğer heyhat! Sen yoksun, bu Lokmansız verem geçmez
Yolum bir kimsesiz gurbet ki, ah etsem tüter dağlar
Ne bekler aşina bir göz, ne ardımdan bakıp ağlar
Zehirden çareler icat olur, zakkumdan eczalar
Meğer heyhat! Sen yoksun, bu Lokmansız verem geçmez
O kökler söktüren zor sancılar, kökten kurur bir gün
Çakılmış forsalar zincirlerinden kurtulur bir gün
Su tavsar, küllenir yangın, savaşlar son bulur bir gün
Meğer heyhat! Sen yoksun, bu Lokmansız verem geçmez
Nihaî der ki, var her mihnetin bir ecri, ayet var
Gönül bir tekkedir, beklense er geç bir hidayet var
Sabır lâzım, sitem var bende, isyan var, şikâyet var
Meğer heyhat! Sen yoksun, bu Lokmansız verem geçmez
İLGİLİ İÇERİK
