BİR İSTANBULLUNUN NOT DEFTERİNDEN-1 -BEHÇET NECATİGİL
Değişmedi
Çocukken de..
Emektar mum
Şimdi elektrik kesilmelerinde.
Kar çamur kışlar, bata çıka
Öğrenciyken de - -
İyi ki ayaklarım yürüyorum
Taşıtlar almayınca.
Semt semt, belli günlerde
İyi ki hala sergiler - -
Ucuzluk arıyorum
Ninemin pazarlarında.
Mumlar, çamurlar, çarşılar
Vura vura kendimi birinden ötekine
Böyle katı oldum.
Bıçkın arabalar sıyırıp geçer beni
Her an çiğnenme korkusu
Onca eğreti oldum.
Yazmıştı birisi
Hangi kitaptaydı
Onun anlattığı oldum.
BİR İSTANBULLUNUN NOT DEFTERİNDEN -2 - BEHÇET NECATİGİL
Sokaklarda gerçeğin yüzleri,
Park etmiş kaç yüz kaldırımlarda,
Bir yol
Bulmaya çabalar arabasız.
Yalvarmalı izleyerek taşıtları,
Bir araca bin de nasıl binersen bin,
Zifoslar fışkırtarak üstüme
Basar gider arabalı.
Bir mahşerde itile kakıla,
Sindikçe sinerek,
Ben bu yaşa gelmiş adam
Başka yere gidemem ki.
Bu duraktan bu otobüs
Ne zamanlar geçer?
Sorarım, gülerler:
Bekle baba!
Beklerim kış, yaz, ayaz
Kuyruklarda,
İstanbul'da yaşıyorum,
Yaşamaksa...
BİR İSTANBULLUNUN NOT DEFTERİNDEN -3 - BEHÇET NECATİGİL
Beni biri ötekine yolladı
Doktordu, bilirdi
Hastalığınız yalnız bu değil,
Değildi.
Üçüncü bir doktora ihtiyaç belirdi
Benim gibi bazıları
Hiç doktora gitmedi
Gitseler miydi?
İLGİLİ İÇERİK