AYA KARŞI ULUYAN KÖPEK - SABRİ ESAT SİYAVUŞGİL
AYA KARŞI ULUYAN KÖPEK
Bir damla boya gibi gece suya damladı
Dağlardan doğan ayı bir çığlık selamlıyor
Uzayan mesafeler kurdu artık bağdaşı(?)
Yanarken tepelerde ışıktan bir çiçek
Toz olmuş gölgesini karnına hapsederek
Uzun uzun uluyor bir köpek aya karşı
Havuz gül bahçesinden açtı kalbini aya
İncili bir sütün su dağılınca havaya
Mermerden heykellerin hazla titredi başı
İşitmek ister gibi yine kendi sesini
Zahmetle uzatarak köpüklü çenesini
Uzun uzun uluyor bir köpek aya karşı
Sevgilim günah, bu ses susturulursa günah
Karnına ot tıkmış da bunu yaratan Allah
Koymuş şakaklarına birer cehennem taşı
Balkondan eteklerin(?) ellerime
Bir beste mi istedin dinle benim yerime
Uzun uzun uluyor bir köpek aya karşı
Sabri Esat Siyavuşgil