Öyle bir ömür geçir ki…
Gürültünün, patırtının ortasında sükûnetle dolaş. Sessizliğin içinde huzur bulunduğunu unutma…
Başka türlü davranmak açıkça gerekmedikçe herkesle dost olmaya çalış…
Sana bir kötülük yapıldığında verebileceğin en iyi karşılık unutmak olsun…
Bağışla ve unut… Ama kimseye teslim olma…
İçten ol… Telaşsız, kısa ve açık, seçik konuş…
Başkalarına kulak ver. Aptal ve cahil oldukları zaman bile dinle onları; çünkü dünyada herkesin bir öyküsü vardır.
Yalnız planlarının değil, başarılarının da tadının çıkarmaya çalış!
İşinle ne kadar küçük olursa olsun ilgilen… Hayattaki dayanağın odur…
Seveceğin bir iş seçersen, yaşamında bir bile çalışmış ve yorulmuş olmazsın…
İşini öyle sev ki; başarıların bedenini ve yüreğini güçlendirirken, verdiklerinle de yepyeni hayatlar başlatmış olasın…
Olduğun gibi görün ve göründüğün gibi ol…
Sevmediğin zaman sever gibi yapma.
Çevrene önerilerde bulun ama hükmetme…
İnsanları yargılarsan onları sevmeye zamanın kalmaz…
Ve unutma ki; insanlığın yüzyıllardır öğrendikleri, sonsuzluktaki bir kumsalda tek bir kum taneciğinden fazla değildir.
Aşka burun kıvırma sakın; o çöl ortasındaki yemyeşil bir bahçedir. O bahçeye layık bir bahçıvan olmak için her bitkinin sürekli bakıma ihtiyacı olduğunu unutma.
Kaybetmeyi ahlaksız bir kazanca tercih et… İlkinin acısı bir an, diğerinin vicdan azabı bir ömür boyu sürecektir…
Bazı idealler o kadar değerlidir ki o yolda mağlup olman bile zafer sayılır.
Bu dünyada en büyük silah dürüstlüktür.
Yılların geçmesine öfkelenme… Gençliğe yakışan şeyleri gülümseyerek teslim et geçmişe…
Yapamayacağın şeylerin yapabileceklerini engellemesine izin verme…
Rüzgârın yönünü değiştiremediğin zaman yelkenlerini rüzgâra göre ayarla… Çünkü dünya, karşılaştığın fırtınalarla değil, gemiyi limana getirip, getiremediğinle ilgilenir…
Ara sıra isyana yönelecek olsan da hatırla ki; evreni yargılamak imkânsızdır… Onun içinde kavgalarını sürdürürken bile kendi kendinle barış içinde ol…
Hatırlar mısın doğduğun zamanları?
Sen ağlarken herkes sevinçle gülüşüyordu…
Öyle bir ömür geçir ki, herkes ağlasın sen öldüğünde… Sen mutlulukla gülümse…
Sabırlı, sevecen ve erdemli ol. Önünde sonunda bütün servetin kendinsin…
Görmeye çalış ki, bütün pisliğine ve kalleşliğine rağmen dünya, yine de insanoğlunun biricik güzel mekânıdır…
( M.Ö. 9. y.y. yaşamış xsentius tarafından
Yazılmış bir öğütler bildirgesidir.)