NEDİM – GÜLZARA SALIN MEVSİMİDİR GEŞT Ü GÜLZARIN 
ŞARKI
Gülzâra salın mevsimidir geşt ü güzârın -ın: redif
Ver hükmünü ey serv-i revan köhne bahârın âr: zengin kafiye
Dök zülfünü semmûr giyinsün ko izârın
Ver hükmünü ey serv-i revan köhne bahârın
Bülbüllerin ister seni ey gonce-dehen gel gel: redif
Gül gittiğini anmayalım gülşene sen gel -en:tam kafiye
Pâ-mâl-i şitâ olmadan iklîm-i çemen gel
Ver hükmünü ey serv-i revan köhne bahârın
Vezni: Mefulü Mefâîlü Mefâîlü Fâûlün
Günümüz Türkçesi
1. Ey selvi boylum! Gezip dolaşmanın mevsimidir; salına salına gül bahçesine doğru git de sonbaharların tadını çıkar, eğlen!
2. Saçını dök; bırak da yanağın samur kürk giyinsin ki Ey selvi boylum! Sonbahar'ın tadını çıkar eğlen!
3. Ey konca ağızlı! Gel, aşkınla feryat edenler seni istiyor; sen gül bahçesine gel de gülün gittiğini (gül mevsiminin geçtiğini) hatırlamayalım; bahçeler, bağlar kışın ayakları altında çiğnemeden gel de -ey selvi boylum! -sonbaharın tadını çıkar, eğlen!
İzahlar:
1. Geşt ü güzâr; gezip dolaşma demektir.
Serv-i revân : (f. s. t.) Yürüyen selvi, şair, naz ve eda ile salınıp yürüyen sevgilisine, uzun ve güzel boyu dolayısıyla böyle hitap ediyor.
Köhne bahâr, sonbahar demektir.
Farsçada semmûr ve Türkçede samur denilen küçük hayvan, soğuk iklimlerde yaşar ve kürkü pek makbuldür. Şiirde bu kelime bu hayvanın kendisinden ziyade kürkü için kullanılır.
Nitekim burada da şair, sevgilisininy atağına dökülen saçlarını samur kürke benzetiyor.
Semmûr kelimesinin mûr hecesini, vezinde bir kapalı ve bir açık hece karşılığı olacak surette uzatarak okumak lâzımdır.
2. Birinci mısradaki Bülbüller kelimesi, istiare olarak, güle benzetilen o güzelin aşkıyla âheden hayranları manasına kullanılmıştır.
Gonce-dehen : (f. St.) Konca ağızlı.
Pâ-mâl : (f. St.) Ayakaltında kalmış; çiğnenmiş. Bu sıfat takımı, Pây-mâl suretinde de kullanılır.
Pâ-mâl-i şitâ : (f. is. t.) Kışın pa-mali; kışın ayakları altında kalan.
İklîm-i çemen : (f. is. t.) Çemen iklimi, bahçe ülkesi.
NECMETTİN HALİL ONAN, İZAHLI ŞİİR DİVAN ANT