Kullanıcı Oyu: 0 / 5

Yıldız etkin değilYıldız etkin değilYıldız etkin değilYıldız etkin değilYıldız etkin değil
 

 FİGANİ - CİHANA AŞK İLE GELDİM NE MALIM NE MENALİM VAR

GAZEL

1. Cihâna aşk ile geldim ne mâlım ne menâlim var
    Kanâat gencine kâni olalı hoşça hâlim var

2. Gerekmez zerrece zâhid cihânın mihr ile mâhı
    Benim bir yüzü gün alnı kamer kaşı hilâlim var

3. Dehânın sırrına yoktur sözüm kim zerrece cânâ
    Miyânın vasfın etmekte velî ince hayâlim var

4. Efendim sana lâyık cândan özge nesne yok ammâ
    Eşiğin itlerine kâse-i serden sifâlim var

5. Kabâ-yı atlas-ı çarha değişmem Tanrı hakkıyçün
    Bu gün eğnimde rindâne Figânî köhne şâlım var.
 

GÜNÜMÜZ TÜRKÇESİYLE

1. Cihana aşk ile geldim, ne malım ne mülküm var. Kanaat hâzinesiyle yetineli beri hoşça, mutlu bir halim var.
İkinci mısrada Peygamberimiz Hz. Muhammed’in “Kanaat tükenmez bir hazinedir.” hadisine işaret (telmih) vardır.

2. Ey zâhid! Bu dünyanın ayı güneşi beni zerrece ilgilendirmez. Benim yüzü güneş, alnı ay, kaşı hilâl gibi olan bir sevgilim var.
3. Ey sevgili! (O küçücük) ağzının sırrına zerrece söyleyecek sözüm yok. (İncecik) belini övmek içinse ince, zarif hayallerim var..

Divan şiirinde sevgilinin ağzı çok küçük, nokta kadar, beli de çok ince hayal edilir.

4. Efendim, sana lâyık canımdan başka nesne yok ama, senin eşiğini bekleyen köpeklerine kafatasın­dan çanağım var.
5. Ey Figanî! Tanrı hakkı için (yemin olsun ki), bugün şu sırtımda bulunan ancak rindlere yakışan eski şalımı felek atlasının kaftanına bile değişmem.
İkinci beyitte geçen zahid ile bu beyitte geçen rind, divan şiirinde sıkça geçen ve birbirine karşıt ola­rak sunulan iki tiptir. Rind dünyaya fazla önem verme­yen, üzüntü ve kederi aynı şekilde değerlendiren, hayata olumlu bakan insan tipidir. Zahid ise Divan şiirinde hem dini, hem dünyayı dar kalıplarla ele alan, meselelerin iç yüzünden çok dış görünüşleriyle ilgilenen kişi olarak düşünülür. Her iki tip de aslında bir hayat tarzı, hayatı ve dünyayı algılayış biçimi sunarlar. Dolayısıyla haya­tında hiç içki içmeyen, bir kısmı dinle ilgili yüksek dev­let görevlerinde bulunan şairlerin bile kendilerini rind olarak göstermeleri, rindliğin maddeye önem vermeyen, insanları özleri itibariyle olumlu değerlendiren, mutlu­luğu bulunduğu şartlarda arayan ve bulan yönleri dola­yısıyladır.


Prof.Dr. M.A. Y. SARAÇ DİVAN EDEBİYATI ŞİİRİNDEN SEÇMELER