Kullanıcı Oyu: 3 / 5

Yıldız etkinYıldız etkinYıldız etkinYıldız etkin değilYıldız etkin değil
 

1. Meğer bir kuşcağız kim ona mesken

Müdâm ırmağ u göllerde muayyen

2. Tutuldu bir gün ol tuzağa düşüp

Esîr-i bend oldu ağa düşüp

3. Tutan say yâd onu gördü igen hûb

Münakkaş bir nice reng ile mergûb

4. Ferahnâk olup oldu ol heveste

Ki dâyim besleye onu kafeste

5. Kafes oldu çü mesken ona nâgâh

Figâna başladı şâm u seher-gâh

6. Ederdi gölleri ırmakları yâd

Vatan diye müdâm eylerdi feryâD

7. Gece gündüz vatan der inler idi

Katı tanlardı ol kim dinler idi

8. Çü beslemeğe kâbil olmadı ol

Dediler verelim gitsin buna yol

9. Vatan deyü eder bunca fiğânı

Görelim hûb yer midir mekânı

10. Hemândem kim kafesten uçtu ol kuş

Görünmedi gözüne hiçbir tuş

11. Ne tağa vardı vü ne bâğa indi.

Hemân doğruluban ırmağa indi

12. Var idi onda bir hûb ulu ırmağ

İki yanı serâser sebze vü bâğ

13. Ederdi dürlü kuşlar onda âvâz

Kenârı vü içi pür ördek ü kaz

14. Meğer su üzre bir söğüt budağı

Uzanmış tâzelikte dahi çağı

15. Ol imiş ol kuşun dâyim mekânı

Ol orada geçirirmiş zamanı

16. Kaçan kim uçtu gözlediler âhir

Varıp doğru o dala kondu zâhir

17. Şu cünbüşler şetâretler kim onda

Ol etti kimse görmedi cihânda

18. Ol işin gözleyenler görüp onun

Dediler sevgisi hoştur mekânın

19. Yabanda olmaz kişinin sürûru

Bulur kendi mekânında huzûru

20. Vatan sevgisi şeksiz cândan olur

Muhakkaktır ki hem îmândan olur

21. Vatan kadrin ne bilsin bilmeyenler

Düşüben gurbete ayrılmayanlar.

Pendnâme, kelime anlamı olarak öğüt kitabı de­mektir. Güvâhî’nin bu eseri, içinde pek çok atasözü bu­lunduran ve öğretici yönü ağır basan bir eserdir.

1. Meğer sürekli ırmak ve göllerin belli yerlerinde yaşayan bir kuşcağız varmış.

2. Bir gün tuzağa düşüp tutuldu, ağa düşüp esir ol­du.

3. Onu tutan avcı onun çok güzel olduğunu, hoşa giden bir çok renk ile süslü olduğunu gördü.

4. Avcı sevindi ve o istekle onu sürekli kafeste beslemek istedi.

5. Kuş kafese konulur konulmaz sabah akşam ötüp feryat etmeye başladı.

6. Gölleri ırmakları hatırlar, sürekli vatan diye fer­yat ederdi.

7. Gece gündüz vatan der inlerdi. Onu işitenler çok şaşırırlardı.

8. Onu besleme imkanı bulamayınca, buna yol ve­relim gitsin dediler.

9. Vatan diye bu kadar feryat ediyor, görelim baka­lım (onun vatan dediği) güzel bir yer midir?

10. Kuş kafesten uçunca gözüne hiçbir düş görün­medi.

11. Ne dağa vardı, ne de bağa kondu, doğrudan ır­mağa indi.

12. Orada iki yanı yeşillik bağ bahçe olan güzel bir ırmak vardı.


13. Türlü kuşlar orada ötüşüyorlardı. Kenan ve içi ördek ve kaz ile doluydu.

14. Meğer su üzre uzanmış, yeni taze bir söğüt dalı varmış.

15. İşte o kuşun sürekli mekânı orası imiş, zamanı­nı orada geçirirmiş.

16. Ne zaman ki uçtu; sonunda varıp o dala kon­duğunu gördüler.

17. Onun yaptığı cünbüşleri, neşe gösterilerini kimse dünyada görmedi.

18. Onun yaptığı bu işi görenler, yer yurt sevgisi ne güzeldir, dediler.

19. Gurbette kişi mutlu olmaz. İnsan ancak kendi yurdunda huzur bulur.

20. Vatan sevgisi şüphesiz candan olur, tabiîdir. Hem imandan gelir.

21. Vatanın kıymetini, gurbete düşüp vatanından ayrılmayanlar ne bilsin.

 

Prof.Dr. M.A. Y. SARAÇ DİVAN EDEBİYATI ŞİİRİNDEN SEÇMELER

SON EKLENENLER

Üye Girişi