2.GAZEL
1. Cân dimâğına ereli bûy-ı vatan
Dil diler kim görüne rûy-ı vatan
2. Çeşme-i hayvândan ey cân höş-durur
Ben garîb üftâdeye cûy-ı vatan
3. N’ola cândan istesem çün yeğ-durur
Bâğ-ı cennetten bana kûy-ı vatan
4. Gönlüm eyler dâimâ onu taleb
Bend olaldan bana gîsû-yı vatan
5. Hurrem olup cân ile her dem safâ
Dil sabâdan alalı bûy-ı vatan
GÜNÜMÜZ TÜRKÇESİYLE
Bu şiir Cem Sultan’ın Cemşîd ü Hurşîd isimli mesnevisinden alınmıştır.
Şairler yazmış oldukları uzun mesnevilerin arasında bu şekilde gazellere de yer verirler.
1. Vatan kokusu can dimağına ulaştığında, burnunda tüttüğünde gönül, vatanın yüzünü görmek ve orada olmak ister.
Bu gazelde vatan özlemi güçlü bir şekilde işlenmektedir. Vatan, sevilen fakat ayrı kalman bir kadın olarak düşünülmektedir.
2. Vatanın ırmakları benim gibi gurbete düşmüş, acınası kişiye âb-ı hayattan daha hoş gelir.
Âb-ı hayat, içine ölümsüz olma özelliği verdiğine inanılan efsanevi bir sudur.
3. Vatanımı canu gönülden arzulasam buna şaşılmaz. Çünkü vatanımın sıradan bir köşesi bile bana cennet bahçelerinden daha üstün gelir.
4. Bir güzeli andıran vatanımın uzun siyah saçlarına bağlanalı beri gönlüm hep onu istiyor.
5. Gönül sabâ rüzgârının getirdiği vatan kokusunu aldığından beri, her an mutludur, neşelidir
Prof.Dr. M.A. Y. SARAÇ DİVAN EDEBİYATI ŞİİRİNDEN SEÇMELER
- << Önceki
- Sonraki
