SÖZDE KIZLAR ÖZETİ - PEYAMİ SAFA
Türü: Roman
Yazarı: Peyami Safa
Kişileri: Nazmiye Hanım, Behiç, Nevin, Mebrure, Fahri, Nadir, Belma, Salih, Güzide, Siyret, İhsan Efendi,
ÖZET
Yunanlıların Batı Anadolu’yu işgal etmesinden sonra Bursa’dan İstanbul’a gelen Mebrure, burada uzaktan akrabaları Nafi Beylerde kalır. Onun İstanbul’a geliş sebebi, işgalcilerin zulmünden kaçıp bu ailenin himayesi altına sığınmaktan çok, Anadolu’da iken kaybettiği babasından haber almaktır. Ancak Mebrure İstanbul’a gelirken aklına dahi gelmeyecek meselelerle karşı karşıya kalır. Nafi Bey’in ölümünden sonra Nazmiye Hanım’ın idaresine giren köşk, sosyetenin zevk ve eğlence yeri olmuştur. Köşkte bulunan kızlara çevredeki herkes, sözde kızlar” diye hitap etmektedir. Burada sık sık danslı, içkili eğlenceler kabuller düzenlenmektedir. Mebrure, bu eğlencelerden elinden geldiğince uzak durmaya çalışır ve arada fırsat buldukça Muharicin İdaresine uğrayarak babasını sorar. Mebrure için bir diğer mesele de Nazmiye Hanım’ın oğlu Behiç’tir. Yakışıklı, zevkli ve fırsatçı bir delikanlı olan Behiç, köşke gelen diğer kızlar gibi Mebrure’yi de tuzağına düşürmek istemektedir. Behiç, bu isteğini gerçekleştirmek için Mebrure’ye birtakım vaatlerde bulunmuştur. Behiç’in vaatlerine bir ara kanan, hatta onun evlenme teklifi karşısında tereddüde düşen Mebrure, Belma’nın araya girmesiyle aldatılmaktan kurtulur. Belma ona Behiç’le ilişkisinin olduğunu, bu ilişki sonucunda bir çocuğun olduğunu, çocuğun Behiç tarafından diri diri gömüldüğünü anlatır. Daha sonra olayları kolluk kuvvetlerine aksettiren bir mektubu Mebrure’ye veren Belma, intihar eder. Bu meselenin etkisiyle Be-hiç’ten uzaklaşan Mebrure, bu sıralarda babasının izini bulur. Arkadaşı Fahri ile, babası İhsan Efendi’nin yanına Anadolu’ya gider.
