HÜSREV Ü ŞİRİN ÖZETİ - ŞEYHİ
Türü: Mesnevi
Yazarı: Şeyhî
Kişileri: Hüsrev, Şirin, Ferhat, Meryem, Şîruye, Şeker, Mihîn Bânû, Bâr-bed, Şâpur...
ÖZET
Hüsrev ü Şirin, II. Murat’ın ricası üzerine, onun adına Şeyhî tarafından kaleme alınmış bir mesnevidir. 6400 beyitten oluşan eser Sasani hükümdarlarından Hürmüz’ün oğlu Hüsrev, Berde kentinin prensesi Şirin ve Ferhat arasında geçen olayları konu edinmiştir. Dram ve aşk temalıdır. Bazı tarihçilere göre eserin kaynağı gerçek bir olaya dayanmaktadır.
Hüsrev ü Şirin ilk kez Nizamî (1140-1203) tarafından kaleme alınmış, daha sonraları eserin konusu farklı şairler tarafından tekrar tekrar işlenmiştir. Şeyhî de bu önemli eserinin yaklaşık 2000 beyitten oluşan baş kısmını Nizamî’den değiştirerek tercüme etmiş, kalan bölümünü ise kendisi yazmıştır. Fakat Şeyhi, bu eserini bitiremeden vefat etmiştir.
Bu ünlü tema, çoğu zaman aynı isimle bazen de Ferhad ü Şirin (Ferhat ile Şirin) ismiyle birçok ünlü edebiyatçı tarafından tekrar kaleme alınmıştır. Fakat bu eserlerin içinde en çok tutulan ve ünlenen Şeyhî’ninkidir.
Hüsrev ü Şirin’de anlatılan olaylar Ferhat ile Şirin’deki olaylarla iç içe ve onun devamı mahiyetindedir. Ferhat’ın Şîrin’e olan aşkını kıskanan Hüsrev, ona olmayacak bir iş verir. Kayadan ibaret Bîsütun dağını delmesini söyler. Ferhat’ın bu işi başaracağını anlayınca ona Şîrin’in öldüğü yalan haberini yollar. Bunu duyan Ferhat üzüntüsünden oracıkta ölür. Bu sırada Hüsrev’in karısı Meryem de ölmüştür. Artık Hüsrev ile Şîrin’in kavuşmalarına engel kalmamıştır. İki sevgili maceralı bir süreçten sonra birbirlerine kavuşurlar. Ancak inzivaya çekilen âşıkların düşmanı bu sefer Hüsrev’in Meryem’den olan oğlu Şîrûye’dir. Şîrûye de Şîrin’e âşıktır. Bu nedenle bir gece babasını öldürtür. Şîrin, Şîrûye’nin teklifini kabul eder gibi görünür. Hüsrev’in türbesine girer ve orada kendisini öldürür.
