AĞYARA YÜZ VERME - ÂŞIK ŞEM’İ (19.yy.)
Ağyâra yüz verme benden nisbet
Gelindi ey câmm cânânım sen gel
Yaktı derûnumu âteş-i hasret
Gelindi ey evler yıkanım sen gel
Vakit geçip gider asl-ı baharın
Döküldü şükûfen var mı çmârın
Nâdâna yoldurma turuncun narın
Gelindi ey taze fidanım sen gel
Gelmişler bir yere erbâb-ı diller
Dökmüşler meydana biraz müşkiller
Ötüşür bülbüller açılmış güller
Gelindi ey âh u figânım sen gel
Çünkü meftûnusun ol yüzü mâhım
Duyulsun kendüye feryâd ü âhım
Biraz güfte söyle hakkında şâhım
Gelindi ey âciz leyânım sen gel
Sana bir sözüm var sakın darılma
Değme başa destâr olup sarılma
Kulun derdimend Şem’i’ye sarılma
Gelindi kaşı kemânım sen gel