ÂŞIK TÂHİRÎ
Asıl adı Mehmed olup 1812’de Altunhisar’da doğmuş, tahminen 1883’te Ulukışla’da vefat etmiştir. Mahalle mektebinden sonra gittiği Bor ve Kayseri’deki medreselerde kendisini yetiştirmiştir. Köyünde çiftçiliğin yanımda imamlık ve vaizlik de yapmıştır. Ustasının Şifaî olduğu kabul edilir; Nidâî adlı bir de çırağı vardır.
Ömrünün son yıllarında âşâr kâtipliği yaptığı sırada Ulukışla’da vefat etmiş ve gömülmüştür. Kasabasının adı bir ara Ortaköy olduğu için, Ortaköylü Tâhirî diye anılır.
O, hem hece, hem de aruz veznini kullanmış; ilkinde daha çok ölüm ve ayrılık gibi konulara eğilirken İkincilerinde tasavvufî konulan işlemiştir.
Şairnâmelerde adına rastlanmamıştır.
Salını salını gelen güzeller
Biraz eğlenip de durmaz mısınız
Mevlâm sizi bizim için yaratmış
Bir Tanrı selâmı almaz mısınız
Gonca iken solar bir gün gülünüz
Söylemeden kalır bülbül diliniz
Bu gün varlıktadır sizin eliniz
Güzellik zekâtın vermez misiniz
Tâhirî bilmez mi nâmus u ârı
Almışım boynuma zincir-i dârı
Sizin derdinizden oldum serseri
Hiç derdli hâlimden bilmez misiniz
