KÜŞÂDÎ
Hayatı hakkında bilgimiz yoktur. 1810 yılıyla ilgili bir olayı anlatan destanından yola çıkan Köprülü, 18. yüz yılın sonlarında yaşadığı görüşündedir. Hızrî, adını diğer birkaç şair ile birlikte saymaktadır.
İsmimi bilmez var ise âlemde
Aslım Bozoklu'dur ismim Pehlivan
Pederim tarafı Battal Gâzî'dir
Vâlidem tarafı Ahmed-i Târân
Al(i) Paşa kap(ı)sında sürdüm devrânı
Tersenkli kap(ı)sında açtım meydânı
Kendime bend ettim Deli Osman'ı
Varıp da Kuzgun'da tutmuştum mekân
Darb-ı âlî ile açtım bu dağı
Yiğit için yaptırmıştım konağı
Haramdır tilkiye arslan yatağı
Helâl olsun ona gelirse arslan
Bir mahzunluğum oldu etmem inkâr
Çıkmazdım Kuzgun'dan gelseydi küffâr
Pek belimi büktü ol Gâzî Hünkâr
Bakalım ne sürat gösterir devrân
Köt(ü)ye meyletmedim işim merd ile
Kötüler aradan çıksın derd ile
On yıl yürüttüm koyunu kurd ile
Tecellî eyledi ol ganî Yezdân
Hatt-(ı) şerif okunur dinleyen yoktur
Fetvâları dinlemeyenler çoktur
Âleme bir felâket olacaktır
Yazmadan usandı ol Şâh-ı devrân
Fitnelik edenler bulsun dermânı
Kurtarsın kâfirden Deli Osman'ı
Yine geldi pâdişâhın fermânı
Benim mâmur dünyâm oldu Tutrakan
Sinne Boğazı'ndan açmıştım meydân
Çıraklarım vardı etmiştim âyân
Pâdişâh uğruna beslerdim her ân
Sâyesinde rahat etmişti sıbyân
Dayılarım vardı arslan yürekli
Belleri kılıçlı gümüş tüfekli
Yanları çıraklı önü yedekli
Nice bir beyzâde hep ehl-i irfân
Aldım askerimi sökün eyledim
Ol kahbe Moskof'a oyun eyledim
Olduğum Kuzgun'u metin eyledim
Bir fitnelik düştü Ulah'a yaman
Havâric devri gibi gün açıldı
Yiğ(i)t olan yanımda kaldı seçildi
Çok kavgalar oldu kanlar saçıldı
Yetişip gelince Ordû-yı Osman
Geldi kâfir Silistre'yi sardı
Ordû-yı hümâyûn imdâda vardı
Yeniçeri yaya dayandı durdu
İmdâd senden bize ey ganî Yezdan
Nasıl vasf edeyim uzun hikâyet
Ben görmedim dostlarımdan rivâyet
Düşmandan kurtardığımdı şikâyet
Destûrlar yakıptır bu fânî cihân
Usandım âleme ben yaza yaza
Bir gazap var idi görünür göze
Her kaçan ki Moskof geçti bu yüze
Ol vakit dediler bana el'amân
Almış idim şu Moskof'un huyunu
Niyet etmiş geçmeğe Turla suyunu
Metânet eyledim Tuna boyunu
Varınca İsmâil’e geldi düşman
İsmâil'de çengim bilir âlemler
Kâfir ülkesinde çekti elemler
Âcizdir yazmağa bunca kalemler
Söylesin çengimi edenler seyrân
İsmâil çölünde kanlar çağladı
Kâfir ülkesinde canlar ağladı
Hilesinden kâfir sulha bağladı
Tek elinde kalsın Eflak'la Buğdan
Kâfir bu hususta buldu çok ruhsat
Sandı ki Âl-i Osman tutmaz kuvvet
İsmail İbrâil ol iki serhat
Çağrışarak gitti Baba Pehlivân
Bilmeyenler sandı kâfir barıştı
Rumeli içine istîlâ düştü
Yılık Oğlu geldi Balkan'ı açtı
Artık benim fırsat dedi bu devrân
Dört bin kişiyle Pazarcık'ta n'idem
Dîn-i İslâm uğruna gayret güdem
Devlet eli ile esir mi gider
İnayet şendedir ey ulu Sübhân
Küşâdî çağırır ey Kara Baba
Dîn yoluna şu şan olur mu hebâ
İnşallâh kurtarır ol cömerd
Huda Destgîrin olsun ol Şâh-ı Sultân
