YARIM UYAK NEDİR?

Şiirin ahengi, dize sonlarında, belli aralıklarla yinelenen bir ünsüz ile sağlanıyorsa, buna yarım uyak denir. Yarım uyak için, dize sonlarındaki tek ses benzerliğidir, tanımı da yapılabilir. Eskiden kültürlü şairler yarım uyağı uyaktan saymazlardı; fakat halk şairleri yarım uyağı başarı ile kullandılar.

Kuru kütük yanmayınca tüter mi?

Ak göğsün üstünde çimen biter mi?

Vakti gelmeyince bülbül öter mi?

Öter gider bir gözleri sürmeli...

                    KARACAOĞLAN

Yukarıdaki örnekte tüter, biter, öter sözcüklerindeki -t- ünsüzü koşmanın uyağını oluşturmaktadır.

Şiirin ahengi, dize sonlarında, belli aralıklarla yinelenen bir kısa ünlü ile sağlanıyorsa da yarım uyak oluşur:

Güzelin derdinden eylemem şekva,

Bana yâr gerektir, gerekmez dünya.

Dost için ölürsem gam değil bana,

Yâr uğruna vermiş serin desinler.

                            MECNUN!

Bu şiirin ahengi, dize sonlarında yinelenen kısa - a ünlü ile sağlanmış. Bu nedenle yarım uyaklı bir şiirdir.

Yarım uyaktaki ünsüzlerden biri, diğer dizelerdeki uyak sağlayan iki ünsüzle boğumlama noktası Bakımından benzeşirse, bu durumda yarım uyak biraz daha zayıflar. Fakat bu durumdaki dizeler arasında da yarım uyak var sayarız; çünkü uyak tanımında "en az iki dize arasındaki ses benzerliği"nden söz edilmektedir.

Garip yiğit yârin anar eğlenir,

Adet budur: Yâre varan söylenir.

Sensiz yola gitmem, yolum bağlanır,

Dağ başı dumandır hey kara gözlüm.

                   ÂŞIK

Şiirin ahengi - g- ünsüzü ve boğumlama noktası buna yakın olan -y- ünsüzü ile sağlanmış.