KALENDERİ

Halk sairleri tarafından aruzun “mefûlü mefâ’îlü mefâ'îlu fa’ilün” kalıbımla gazel, murabba, muhammes. müseddes biçiminde söylenen şiire denir. Özel bir ezgiyle okunur. Ezgisi Bakımından düz kalenderi, Acem kalenderisi, Emrah kalenderisi gibi çeşitlere ayrılır. Kafiye düzeni divan ve semaî ile aynıdır. Bu tür şiirler 3-+4-1-3+4 veya 7+7 şeklinde on dört heceli iken, sonradan yerine aruz vezninin geçtiğini ileri sürenler vardır.

İçtin mi a cânım yine mestâne durursun 

Gamzen gibi âşıklara bigâne durursun 

Kimden söz işittin ki celâ hakkına dâir 

Böyle güzelim hâtırı vîrâne durursun

Geç şâhım otur başımın üstünde yerin var 

El bağlı efendim kime divâne durursun 

Bir çift idiniz vuslat-ı devlette geçen gün 

Nettin eşini ey peri bir dâne durursun

Sen al ile başımdan alıp aklımı şimdi 

Ey rind-i felek-meşreb edibane durursun 

Öldürmek ise Nuri kulun kasdına böyle 

Çek hançeri öldür a paşam ne durursun

TOKATLI NURİ