ÂBİD
İbadet eden. Daha Hz. Muhammed hayattayken "Allah'a kulluk eden" anlamıyla kullanılmaya başlayan kelime, daha sonra zahid ve kaba sofu an - lamlarıyla edebiyatta yer aldı. Zaman zaman kelimenin yalnızca "mümin" anlamında kullanıldığı da olmuştur. Divan edebiyatındaki âşık, kendisine nasihatler verdiği ve yaptıklarını tasvip etmediği için sofu âbidi sevmez. Hatta zaman zaman onun aleyhinde dahi bulunur. Buna rağmen saf âbidlik beğenilen bir haslettir.
Sevgilinin kaşı mescid ve mihrab olduğu zaman aşığın gönlü de burada ibadet eden âbidi canlandırır.
Kaynak: İskender Pala, Ansiklopedik Divan Şiiri Sözlüğü
İLGİNİZİ ÇEKEBİLİR:
