CELLÂD-I GAMZE GERÇİ KİM EYLER EZÂ-YI RÛH - FITNAT HANIM
GAZEL
Mef'ûlü / mefâ'îlü / mefâ'îlü / fe'ûlün
Cellâd-ı gamze gerçi kim eyler ezâ-yı rûh
Uşşâka lîk gelmedi andan safâ-yı rûh
Ver nakd-ı cânı bûs-ı le-bi la’line gönül
Gel eyle şevk-i aşkda bey ü şirây-ı rûh
Ölmez misâl-i Hızr kalır zinde haşre dek
La’lin hayâli ile edenler fedâ-yı rûh
Cânâ gönül geçer mi bu bigâne vaz’ ile
Âşık seninle rûz-ı elest âşinâ-yı rûh
Düşnâmı telh etse nola Fıtnat ol âfetin
Ammâ ki bûse-i leb-i la’li gıdâ-yı rûh
GÜNÜMÜZ TÜRKÇESİ
Her ne kadar gamze cellâdı işkence yaparsa da âşıklar bundan hiç zevk alamadı.
Gönül, can değerini, kırmızı dudağı öpmeye ver; gel aşk şevkinde ruh alış verişinde bulun.
Kırmızı dudağın hayâlile ruhlarını feda edenler, Hızır gibi ölmezler, kıyamete kadar hayatta kalırlar.
Ey sevgili, gönül! Bu ilgisiz tavırlarla geçer mi? Âşık, sana elest gününden beri ruhen âşinadır.
Fıtnat, o âfetin sövüp sayması acı gelse de ne yapalım; kırmızı dudağının öpülmesi âdeta ruhun gıdası.
İLGİLİ İÇERİK