SANMA HEMÂN ESÎR BEN OLDUM DUZAGINA- NEVRES-İ KADİM
GAZEL
Mef'ûlü / fâ'ilâtü / mefâ'îlü / fâ'ilün
Sanma hemân esîr ben oldum duzagına
Bağlandı çok benim gibiler saç bağına
Reftârına bu neş’e hınâdan mıdır nedir
Kâfir kızı şarâb mı koydun ayağına
Gör kim firâkın ile ne âteş içindeyim
Kurbânı olduğum hele bir bak çerâğına
Hem-râz-ı la’l-i yâr olamazsın piyâle-veş
Mînâ o penbeyi koma artık kulağına
Cânâ helâlin ise de kıl valsını harâm
Koyma meded rakîbi bu gece yatağına
Reng-i meye tekellüm-i tûtîye ta’n eder
Serler fedâ yanağına cânlar dudağına
Göz yaşı döktü acıdı zahmım görüp o mâh
Nevres tahammül eyle nemek kondu dâğına
Ey gül kızardın âteşe uydun bu bâğı hep
Bilmem ne söyledi yine bülbül kulağına
Nevres safâsı isretin ancak bu gecedir
K’ol sâki başlı başına geldi ayağına
GÜNÜMÜZ TÜRKÇESİ
Senin tuzağına yalnız benim yakalandığımı sanma. Benim durumumda olanların pek çoğu senin saçının bağlarına yakalanıp tutsak oldular.
Kâfir kızı! böyle neşeyle salınarak gidiyorsun. Bunun sebebi kına mıdır? Yoksa ayağına şarap mı koydun?
Yoluna kurban olduğum, alevlerine bir bak da ayrılığın yüzünden nasıl ateşler içinde olduğumu gör.
Şarap şişesi, sen kadeh gibi sevgilinin dudağıyla sırdaş olamazsın, o pamuğu artık kulağına koymaktan vazgeç.
Ey sevgili, her ne kadar helalin ise de rakibimi bu gece yatağına almayarak kavuşmayı ona haram kıl.
Şarabın rengine, papağanın konuşmasına kızar; Senin o yanağına baş, dudağına canlar fada olsun.
O ay yüzlü sevgili yaramı görünce acıyıp göz yaşı döktü; ey Nevres dayan, yarana tuz basıldı.
İLGİLİ İÇERİK
