MANÂ-YI ÂB-I ZİNDEGÎYİ RÛŞEN EYLEDİM - NEVRES-İ KADİM
GAZEL
Mef'ûlü / fâ'ilâtü / mefâ'îlü / fâ'ilün
Ma’nâ-yı âb-ı zindegîyi rûşen eyledim
Kandîl-i bezm-i pîr-i meye revgan eyledim
Verdim öz ihtiyârım ile her civâna dil
Yok kimsenin günâhı bana hep ben eyledim
Hâl-i siyâh-ı yâri öpülmüş görüp rakîb
Gayre kararma hîç anı işte ben eyledim
Te’sîr edeydi elbet ederdi o kâfire
Kûyunda dün gece ne kadar şîven eyledim
Terk-i vatan ferâgat-ı mâl u menâl edip
Nevres Sitânbulu giderek mesken eyledim
GÜNÜMÜZ TÜRKÇESİ
Dirilik, canlılık suyunun anlamını parlatıp onu meyhanecinin meclisinin kandiline yağ yaptım.
Her gence kendi isteğimle gönül verdim; bu konuda kimsenin günahı yok, bana ne yaptımsa ben yaptım.
Ey rakîb, sevgilinin kara benini öpülmüş görüp kimseye kızma; o işi ben yaptım.
Eğer o kâfire ağlayıp inlemenin tesiri olsaydı, kuşkusuz benimki olurdu; onun bulunduğu yerde dün gece öylesine çok inleyip sızlandım ki.
Ey Nevres, varımı yoğumu harcayıp, vatanımı terk edip giderek İstanbul’u kendime mesken yaptım.
İLGİLİ İÇERİK