GERÇİ ETMEZ DİL METÂ-I RÂZINI İFŞÂYA MEYL - OSMANZADE TAİB
GAZEL
Fâ'ilâtün / fâ'ilâtün / fâ'ilâtün / fâ'ilün
Gerçi etmez dil metâ-ı râzını ifşâya meyl
Bir nefes ârâmı yoktur giryeden mânend-i seyl
Baht-ı vâjgûn tâlii bîgâne âşık nişlesin
Şöyle bî-tâb oldu çeşmi nidügin bilmez
Âh-ı âteş-gûn-ı ruhsârında şöyle tâb var
Sûzişinden dil hermân destinde bir nevres tufeyl
Bir mehin sorma lebinde buldı em kendüye dil
Ser-fütâde kadre erdi âşıkân cümle bu leyl
Şimdi meydân-ı suhanda esb-i hâmem Tâiba
Yekke-tâzâne salâdır ber dem eylerse sahîl
GÜNÜMÜZ TÜRKÇESİ
Her ne kadar gönül sır sermayesini açıklamak istemezse de seli andıran gözyaşlarıyla bir an durmamacasına ağlayıp inler.
Süheyl Baht ters talihi yardım etmiyor zavallı âşık ne yapsın? Gözü öylesine bitâb düştü ki, Süheyl ne olduğunu bilmez.
Yanağının ateş kırmızısı âhında öylesine bir parıltı var ki gönül hararetinden hemen onun elinde yeni yetişen bir çocukcağızdır.
Gönül bir ay yüzlü güzelin emilecek dudağında kendine bir ilaç buldu. Böylece bütün mahcup âşıklar bu gece kadre erdiler.
Ey Tâib, şimdi söz meydanında kalemimin atı eğer bir kere kişnerse usta at binicilerine (şairlere)seslenmelidir.
İLGİLİ İÇERİK
