HER SUBH OL ZEHİRLİK İÇİN RİND VARIYOR - SABİT
GAZEL
Mef'ûlü / fâ'ilâtü / mefâ'îlü / fâ'ilün
Her subh ol zehirlik için rind varıyor
Pir-i mugân yanında boğazın otarıyor
Renk aldı gibi ârız u ruhsâr-ı yârdan
Verd-i sefîd ü surh kızarıp bozarıyor
Sâkî görünce zülfünü sevdâm depreşir
Ayağına düşem gibi gözüm kararıyor
Ol bâğbân biziz ki su mîzâb-ı dîdeden
Hûn-ı ciderle bâğ-ı nedâmet suvarıyor
Safrası mı bulandı hevâ-yı hazândan
Günden güne ruh-ı çemenistân sararıyor
İşledi şeyh-i bâde harâbât imâretin
Hep şart-ı vâkıf üzre pişirip kotarıyor
Sâbit gönülde kalmadı bir şe'e rağbetim
Za'f-ı heremle cümleden insan farıyor(?)
GÜNÜMÜZ TÜRKÇESİ
Her sabah, o zehirlik için rind varıyor! Mecûsilerin papazının yanında (Tekke şeyhinin) boğazını zehirliyor!
Beyaz ve kırmızı gül, sevgilinin yanağından renk almış gibi kızarıp bozarıyor!
Sâkî saçını görünce, sevdâm depreşiyor. Ayağına düşeceğim gibi gözüm kararıyor.
Göz oluğundan su, ciğer kanıyla nedâmet, pişmanlık bahçesini suvaran bahçıvan biziz.
Sonbaharın havasından safrası mı bulandı ki çemenliğin yanağı günden güne sararıyor.
Şarabın şeyhi, meyhane denen imâretini işletti! Vakfı kuranın şartı üzere hep pişirip kotarıyor.
Ey Sâbit, gönülde, bir şeye isteğin kalmadı! Evet, yaşlılığın verdiği zayıflıkla insan cümlesinden farıyor, yoruluyor.
İLGİLİ İÇERİK
