ALİ ŞİR NEVAİ - KÖZYAŞIM BOLDU REVAN BİR NERGİS...
Közyaşım boldu revân bir nergis-i câdu körüp
Tıfl yanlığ kim yügürgey her taraf âhu körüp.
0 cadı gözlü güzeli görünce gözyaşını etrafa saçıldı. Tıpkı ceylan görünce her tarafa seğirten çocuk gibi.
Kaldı hayran zahid eşkimde körüp her yan habab
Rustâyî dik ki hayret eylegey ordu körüp.
Ordu gördüğünde köylü nasıl hayret içinde kalırsa, zahit de gözyaşlarımla her tarafın su kabarcığıyla dolduğunu gördü de şaştı kaldı.
Cân ara tigin körüp könlüm kuşu tüzdü nevâ
Tûtîi dik kim tekellüm eylegey közgü körüp.
Ayna gören papağan nasıl konuşmaya başlarsa can işinde senin kılıcını gören gönül kuşum da öylece şakımaya başladı.
Canda öz dâğın körüp âşıklığımnı anladı
Ol kişi dik kim tanıgay öz kulun bilgü körüp.
Damgasını görüp de kendi kölesini tanıyan kişi gibi sevgili de canımda açtığı yarayı tanıdı da âşık olduğumu anladı da kendisine âşık olduğumu anladı
Bade tutkaç dime bî-hod boldu kim ol közgüdin
Bârdı huşum yâr hüsnü cilvesin utru körüp.
Deme ki: şarap sunulunca kendinden geçti; aksine o aynada sevgilinin güzelliğinin yansımasını karşımda gördüm de aklım ondan gitti.
Ey Nevayî def olur hâlin körüp kûh-ı gamım
Pîl yanlığ kim hezimet eylegey hindû körüp.
Ey Nevayî. Hintli görünce bozguna uğrayan fil gibi, sevgilinin yanağındaki ben tanesini görünce benim gam dağım da yok olur gider.
