RUHINDAN DÛR İDÜP BÂD-I SABÂ ZÜİFÜN DUHÂN-ÂSÂ - ŞEYHÜLİSLAM BAHÂÎ
GAZEL
Mefâ'îlün / mefâ'îlün / mefâ'îlün / mefâ'îlün
Ruhından dûr idüp bâd-ı sabâ züifün duhân-âsâ
Füzûn eyler fürûg-ı şem'i hüsnün şem'i cân-âsâ
Erersin devlet-i pâbûs-ı yâra ey gönül bir gün
Hemân sen dergehinde hâk-sâr ol âsitâne-âsâ
Nihâi-i tâzesin neşv ü nemâ hengâmıdur şimdi
Ko rû-mâl eylesin dil pâyine âb-ı revân-âsâ
Senin tîr-i hadeng-i cân-sitân-ı dil-şikâfındır
Ten-i zârımda yer yer sayılan hep üstünhâ-âsâ
Mahabbet kâr-zârında Bahâyî cân-sipâr ol kim
Hayât-ı tâze-bahş-ı cân ü dildür aşk cân-âsa
GÜNÜMÜZ TÜRKÇESİ
Sabah rüzgârı, yanağının üzerindeki zülfünü, bir dumanı dağıtır gibi dağıtıyor. Ve böylece güzelliğinin mumunun parıltısını can mumunun yanışı gibi artırıyor.
Ey gönül, sevgilinin ayağını öpme saadetine belki bir gün ulaşırsın: yeter ki sen onun kapısının eşiğinin toprağı ol.
Sen körpe bir fidansın ve bu günler senin gelişip büyüme çağındır. İzin ver de gönül bir akarsu gibi gelip ayağına yüz sürsün.
Zayıf ve bitkin tenimde yer yer görülüp de sayılan şeyler, kemiklerim değil, senin can alan, gönül paralayan oklarındır.
Ey Bahâyî, muhabbet savaşında canını feda et. Çünkü aşk da can gibi insana yeniden hayat verir.
İLGİLİ İÇERİK
ŞEYHÜLİSLÂM BAHÂYÎ - DAĞITTIN HAB-I NAZ-I YARİ EY FERYAD NEYLERSİN İNCELEME
