ESTİ NESİM-İ NEVBAHAR...- NEFİ
MESNEVİ
Esti nesim-i nevbahâr, açıldı güller subh-dem
Açsın bizim de gönlümüz, sakıy medet! sun câm-ı Cem
Erdi yine ürdibehişt, oldu hava amber-sirişt
Âlem behişt ender behişt, her gûşe bir bağ-ı İrem
Gül devri ayş eyyâmıdır, zevk u safâ hengâmıdır
Âşıkların bayramıdır bu mevsim-i ferhunde-dem
Dönsün yine peymâneler, olsun tehi humhâneler
Rakseylesün mestâneler, mutrıbler ettikçe nagem
Bu demde kim şâm u seher, meyhane bağa reşk eder
Mestolsa, dilber sevse ger, ma’zûrdur şeyhülharem
Ya neylesün biçâreler, âlüfteler, âvâreler!
Sâgar suna mehpâreler nûş etmemek olur sitem
Yâr ola, câm-ı Cem ola, böyle dem-i hurrem ola...
Arif odur, bu dem ola ayş u tarabla muğtenem.
Zevki o rind eyler tamam, kim tuta mest ü şâdkâm
Bir elde câm-ı lâle-fam, bir elde zülf-i ham be ham.
……………
Her nevreside şâh-ı gül, almış eline câm-ı mül
Lütfet açıl sen dahi gül, ey serv-kadd ü gonce-fem!
İLGİLİ İÇERİK
NEFİ HAYATI, EDEBİ KİŞİLİĞİ ve ESERLERİ
NEFÎ (Ö. 1635) - KASİDE VE GAZEL
NEFİ - GÜZEL BEYİTLER (GÜNÜMÜZ TÜRKÇESİ)