ZÜLFÜN HAMINI ANBER-İ SÂRÂYA VİRMEZİN - NECATİ BEY
GAZEL
Mef'ûlü / fâ'ilâtü / mefâ'îlü / fâ'ilün
Zülfün hamını anber-i sârâya virmezin
Lâ’lün gamını şâdi-yi sahbâya virmezin
Cân virüp asılursa bu miskin selâsilün
Bir kılını memâlik-i Dâraya virmezin
Lâ’l-i lebün safâsını sâgarda bulalı
Meyhâneler bucağını dünyâya virmezin
İzün tozını gün güzine tûtiyâ içün
Gökden yire inerse Mesihâya virmezin
Gülşende âşiyâne-i bülbül kadar yiri
Korlarsa bana cennet-i Me’vâya virmezin
Ben mu’tekid değül miyin Allah zikrine
Şol denlü var ki başumı gavgâya virmezin
Yokdur çemende servün eli üzre el veli
Reftâr-ı yâri serv-i dilârâya virmezin
Eğlenmeğe Necâtiyâ divârı sâyesin
Gisû-yı hûr u zülf-i semensâya virmezin
GÜNÜMÜZ TÜRKÇESİ
Saçının büklümünü saf ambere vermem dudağının hamına şarabın neşesine değişmem.
Bu miskin can verip asılsa da zencir gibi örülmüş saçının bir kılını Dârâ ’nın ülkelerine vermem.
Yâkût rengindeki dudağının safasını kadehte bulalı, meyhaneler bucağını dünyaya değişmem.
İzinin tozunu, güneşin gözüne sürme diye istemek için gökten yere inse bile Hz. İsâ ’ya vermem.
Gül bahçesinde bülbül yuvası kadar yeri bana koysalar, Me’vâ cennetine vermem.
Tanrı’yı zikretmeye ben inanmıyor muyum, elbette inanıyorum; şu kadar var ki başımı gürültüye sokmuyorum.
Çimende servinin elinin üstünde el yoktur ama, sevgilinin salınıp gidişine gönlü donatan serviye değişmem.
Ey Necâti, duvarının gölgesinde eğlenip kalmayı hurinin perçemine ve yasemin kokulu saça değişmem.
İLGİLİ İÇERİK
