NEDİM - AKIBET GÖNLÜM ESİR ETTİN O GİSULARLA SEN- NEDİM
GAZEL
Akıbet gönlüm esir ettin o gîsûlarla sen
Hey ne câdûsun ki âteş bağladın mûlarla sen.
Ey sevgili! Kâküllerinle sonunda gönlümü esir ettin. Sen nasıl cadısın ki kıllarla ateşi bağlayabildin!
“Gamze-i fettanın, koydun ki yıkdı âlemi
Bahse dalmışken çeh-i Babil’de câdûlarla sen”
Sen Babil kuyusunda cadılarla sohbete dalmışken fitneci gamzen de boş durmadı ve bütün âlemi harap eyledi.
Görmeden mecnûnların sahradaki cem’iyyetin
Sevdiğim meşk-i nigâh eylerdin âhûlarla sen.
Sevdiğimi Daha mecnunlar çölde ahularla toplanmadan önce sen onlara bakış dersi vermekte idin.
Serv-i dil-cûyumdan ayrı geşt-i gülşen istemem
Var yürü istersen ey eşk-i revân cûlarla sen.
Gönlümü kendisine bağlayan servi boylu sevgiliden ayrı olarak gül bahçesinde dolaşmak istemem. Ey akan gözyaşım, sen istersen git sulara katılarak kendi başına gez, dolaş.
Nâzdan hâmûşsun yohsa zebânın duymadan
İstesen bin dâstan söylersin ebrularla sen.
Ey sevgili! Sen naz uykusundasın. Yoksa istesen, dilinin haberi bile olmadan sade kaşlarınla bin destan söylemeye kadirsin.
Şuhdur tâ şöyle reftârın ki fark etmez bakan
Şöyle gitsen serv-i azadım akar sularla sen.
Ey azat servi! Öyle şuh yürümedesin ki bakan, senin bu yürüyüşünle akan bir su arasında fark bulamaz.
Bü’l-aceb ‘ayyâr-ı efsûngersin ey kilk-i Nedim
Çok tabiat sarhoş eylersin bu dârûlarla sen.
Ey Nedim'in hilekâr kalemi! Ne kadar şaşılacak kabiliyette bir büyücüsün. Sen bu yazdığın ilaçlarla çok tabiatı sarhoş etmeye muktedirsin.
İLGİLİ İÇERİK