SABAHATTİN KUDRET AKSAL KİMDİR?
Sabahattin Kudret Aksal (1920-1993), çok yönlü bir sanatkârdır. Şarkılı Kahve'yle girdiği Garip çizgisinden çok çabuk kurtularak dil işçiliğinin yoğun olduğu bir başka şiire ulaşır. Ahmet Muhip, Ahmet Hamdi Tanpınar ve Cahit Sıtkı bu döneminde etkilendiği şairler arasındadır. Daha sonra İkinci Yeni çizgisinde güçlü şiirler yazar ve büyük bir emek isteyen ürünlerle karşımıza çıkar. Nurullah Ataç'ın onun şiiriyle ilgili yargısı kayda değerdir: "Fazıl Hüsnü Dağlarca, Necati Cumali gibi en iyileri bile onun kadar tabii olarak, onun kadar kolayca şiir söyleyemiyorlar." (Ataç 2000: 54)
Son dönem şiirlerinde imgenin hâllerini değiştirerek sözcükleri alışılmamış bir biçimde kullanmasıyla dikkat çeker. Şiir dilinde, matematiksel anlayışın söz simetrisi ve soyut derinliği görülür. Şiirlerini ilk dizeden itibaren büyük bir titizlikle kurmaya çalışır. Bu nedenle imgeleri savruk değildir. İlk dizenin iç sesini dinleyerek diğer dizelerini kurar. Onun şiirinde, kendine uygun dizeyi bulma yolunda büyük bir emeğin olduğu görülür. Şiir dili, ritmik bakımdan kusursuz denecek bir olgunluktadır.
Şarkılı Kahve (1944), Gün Işığı (1953), Duru Gök (1958), Bir Sabah Uyanmak (1962), Elinle (1962), Eşik (1970), Çizgi (1977), Şiirler (1979), Zamanlar (1982), Bir Zaman Düşü (1984) şiir kitaplarıdır.
(Ramazan Korkmaz - Tarık Özcan CUMHURİYET DÖNEMİ: Şiir 1950 sonrası)
- Önceki
- Sonraki >>
