MAVİCİLER
1952-1956 yıllarında “Mavi” dergisinde yazdılar. Toplumsal gerçekçi sanat anlayışını savundular. Bu görüşü yaygınlaştırmada Atilla İlhan'ın Garipçiler’e ve egemen sanat anlayışına karşı açtığı savaşın etkisi büyüktür. Yine bu dergide yazan Ferit Edgü, Demirtaş Ceyhun, Demir Özlü, Hilmi Yavuz, Ece Ayhan, Tahsin Yücel, Orhan Duru bu görüşleri savundular. Bu dergi okurdan çok, genç kuşak yazarlarının ilgisini çekti. Özellikle Attila İlhan’ın sosyal realizm ile ilgili yazıları tesirli oldu.
aysel git başımdan
aysel git başımdan ben sana göre değilim
ölümüm birden olacak seziyorum
hem kötüyüm karanlığım biraz çirkinim
aysel git başımdan istemiyorum
benim yağmurumda gezinemezsin üşürsün
dağıtır gecelerim sarışınlığını
uykularımı uyusan nasıl korkarsın
hiçbir dakikamı yaşayamazsın
aysel git başımdan ben sana göre değilim
benim için kirletme aydınlığını
hem kötüyüm karanlığım biraz çirkinim
Islığımı denesen hemen düşürürsün
gözlerim hızlandırır tenhalığını
yanlış şehirlere götürür trenlerim
ya ölmek ustalığını kazanırsın
ya korku biriktirmek yetisini
acılarım iyice bol gelir sana
sevincim bir türlü tutmaz sevincini
aysel git başımdan ben sana göre değilim
ümitsizliğimi olsun anlaşana
hem kötüyüm karanlığım biraz çirkinim
sevindiğim anda sen üzülürsün
sonbahar uğultusu duymamışsın ki
içinden bir gemi kalkıp gitmemiş
uzak yalnızlık limanlarına
aykırı bir yolcuyum dünya geniş
büyük bir kulak çınlıyor içimdeki
çetrefil yolculuğum kesinleşmiş
sakın başka bir şey getirme aklına
aysel git başımdan ben sana göre değilim
ölümüm birden olacak seziyorum
hem kötüyüm karanlığım biraz çirkinim
aysel git başımdan seni seviyorum
ATTİLA İLHAN
AKIMIN TEMSİLCİLERİ
ATTİLA İLHAN( 1925-2005)
Garipçiler’e karşı "Mavi" hareketini başlattı. Garipçileri, eski toplumcu gerçekçileri eleştirdi.
Attila İlhan’ın şiiri barış, özgürlük, insan sevgisi, yarın inancı gibi toplumsal temalardan bunaltı, yalnızlık, umutsuzluk, aşk ölüm gibi bireysel konulara; destansı deyişlerden kimi zaman gerçeküstücülüğe yönelmiş, zengin bir imge örgüsüne dayalı lirik bir söyleyişe; halk şiirinin ses ve biçim özelliklerinden divan geleneğinin yeni şiirin estetiğiyle yoğrulmasına uzanan bir bileşimdir. Bu nedenle Attila İlhan’ın şiir serüveni toplumcu şiirimize olduğu kadar bireysel şiirimize de yeni boyutlar kazandırma yolundaki çabaların serüvenidir.
ESERLERİ:
Şiir kitapları: duvar (1948), sisler bulvarı (1954), yağmur kaçağı (1955), ben sana mecburum (1960), bela çiçeği (1962), yasak sevişmek (1968), tutuklunun günlüğü (1973), böyle bir sevmek (1977), elde var hüzün (1982), korkunun krallığı (1987).
Romanları: Sokaktaki Adam (1953), Zenciler Birbirine Benzemez (1957),Kurtlar Sofrası (1963/64), Bıçağın Ucu (1973), Sırtlan Payı (1974), Yaraya Tuz Basmak (1978), Dersaadet'te Sabah Ezanları Fena Halde Leman (1980), O Karanlıkta Biz (1988), Haco Hanım Vay (1984), Allah’ın Süngüleri-Reis Paşa (2002), Gâzi Paşa (2005), O Sarışın Kurt (2007)
Öyküleri: Yengecin Kıskacı (1999)
Deneme-Anı\ Abbas Yolcu (1957), Yanlış Kadınlar Yanlış Erkekler (1985)
HİLMİ YAVUZ ( 1936 )
1936 yılında İstanbul'da doğdu. Kabataş Erkek Lisesi'ni bitirdikten sonra gazeteciliğe başladı. Lise yıllarında şiir yazmaya başladı ve bazılarını Dönüm dergisinde neşretti. İngiltere'de BBC'de çalıştı. Bu sırada Londra Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Felsefe Bölümü'nü bitirdi. Dönüşünde Cumhuriyet, Milliyet Yeni Ortam gazetelerinde eleştiri ve inceleme yazıları yazdı. Bu yazılarının bazılarında Ali Hikmet müstearını kullandı.
Mimar Sinan Üniversitesi’nde uygarlık tarihi, Boğaziçi Üniversitesinde felsefe okuttu. Nurettin Sözen döneminde İstanbul Büyükşehir Belediyesinin Kültür İşleri Dairesi'ni yönetti. Bazı eleştirilerinde İrfan Külyutmaz ismini kullanıyor.
ESERLERİ:
Şiir Kitapları: Bakış Kuşu (1969), Bedrettin Üzerine Şiirler (1975), Doğu Şiirleri (1977), Yaz Şiirleri (1981), Gizemli Şiirler (1984), Zaman Şiirleri (1987), Söylen Şiirleri (1989), Hüzün Ki En Çok Yakışandır Bize (Toplu şiirler, 1989), Ayna Şiirleri (1992).
Deneme: Felsefe ve Ulusal Kültür(1975), Roman Kavramı ve Türk Romanı(1977)
ECE AYHAN (1931)
1931 yılında Muğla’nın Datça ilçesinde doğdu. İstanbul’da Atatürk Erkek Lisesi’ni, Ankara’da Siyasal Bilgiler Fakültesi’ni (1959) bitirdi. Kaymakamlık, yayınevlerinde redaktörlük yaptı. İlk şiiri Türk Dili dergisinde çıkmıştı (Şubat 1954). Yeni motifler, karanlık çağrışım atkılarıyla ördüğü şiirleri; onu, şiirimizde 1956-57 yıllarında başlayan İkinci Yeni Akımı’nın en çok sözü edilen şairlerden biri oldu.
ESERLERİ:
Şiir kitapları: Kınar Hanımın Denizleri (1959), Bakışsız Bir Kedi Kara (1965), Ortodoksluklar (1968), Devlet ve Tabiat (1973), Yort Savul (1977- Şiir kitaplarının toplu basımı), Zambaklı Padişah (1981), Çok Eski Adıyladır (1982), Çanakkaleli Melahata İki El Mektup ya da Özel Bir Fuhuş Tarihi (Kimi yazı ve konuşmalarıyla birlikte, 1991), Son Şiirler (1993), Bütün Yort Savullar (1994- Şiir kitaplarının toplu basımı)Defterler (1981; Yeni Defterler (Genişletilmiş basım, 1984) ve Başıbozuk Günceler (İlk iki kitabın genişletilmiş basımı, 1993)
Aynalı Denemeler (1995) günce-anılarını topladığı kitaplarıdır.
Yalnız Kardeşçe ‘de (1984) şiir üzerine söyleşilerini, Kolsuz Bir Hattat'ta (1987) ve Şiirin Bir Altın Çağı'nda (1993) konuşmalarını ve yazılarım derledi. 1993’te yayımlanan Sivil Şiirlerde yazı, söyleşi, hikâye ve şiirleri yer alıyor. Daha sonra üç kitap daha yayımlandı. Dip Yazılar (denemeler, 1996), Morötesi Requiem (anlatı, 1997), Sivil Denemeler (deneme. 1998)
TAHSİN YÜCEL (1933-)
Galatasaray Lisesi'ni, İ.Ü. Edebiyat Fakültesi Fransız Dili ve Edebiyatı Bölümü'nü bitirdi (1960). XIX. ve XX. Yüzyıl Fransız yazını ve Göstergebilim alanında uzmanlaştı. Şimdi aynı bölümde profesör.
ESERLERİ:
Araştırmaları: L'Imaginaire de Bernanos (1969), Figures et Messages dans la Comedie Humaine (1973), Anlatı Yerlemleri (1979), Dil Devrimi ve Sonuçları (1982), Yapısalcılık (1982)
Deneme ve eleştirileri: Yazın ve Yaşam (1976), Yazının Sınırları (1982), Eleştirinin Abecesi (1991), Tartışmalar (1993), Yazın, Gene Yazın (1995), Söylemlerin İçinden (1999)
Romanları: Mutfak Çıkmazı (1960), Vatandaş (1975), Peygamberin Son Beş Günü (1992), Bıyık Söylencesi (1995)
Masalları: Anadolu Masalları (1957)
Öyküleri: Haney Yaşamalı (1955), Düşlerin Ölümü (1958), Ben ve Öteki (1983), Aykırı Öyküler (1989).
FERİT EDGÜ( 1936-)
1936 yılında İstanbul’da doğdu. İstanbul Güzel Sanatlar Akademisi Resim Bölümümde başladığı eğitimini Paris’te sürdürdü (1959-1964), İstanbul’da 1977’den beri Ada Yayınlarıın yönetiyor.
ESERLERİ
Hikâyeleri: Kaçkınlar (1959), Bozgun (1962), Av (1968), Bir Gemide (1978),
Çığlık (1982), Eylülün Gölgesinde Bir Yazdı (1988, büyük hikâye-küçük roman)
Romanları: Kimse (1976) ve O (1977). Romanlarında gene toplumda aralarında bir kaynaşma köprüsü kuramayan aydınların yalnızlık acılarını işledi.
Şiirleri: Ah Minel Aşk’ta (1978)
Denemeleri: Ders Notları (1978), Yazmak Eylemi (1980),Şimdi Saat Kaç (1986), Binbir Gece (1991)
