KUL MEHMED
Bu yüzyılın, hakkında güvenilir bilgiler bulabildiğimiz tek şairidir. Mehmed, I. Ahmed (1590-1612) devri vezirlerinden Üveys Paşa’nın oğludur. Muhassıllık (bir çeşit vergi ve resim toplama memuru) ile görevlendirilmiş, Aydın’a gönderilmiştir. O, ayrıca çevredeki Celâli isyanlarım bastırmakla da vazifelendirilmişse de başaramadan o yıl vefat etmiştir.
Bir paşanın oğlu olması, aruz vezniyle şiirler yazabilmesi gibi sebeplere bakarak iyi bir tahsile sahip olduğunu söyleyebiliriz. Devlet adına çeşitli vazifeleri yüklenmesi, onun ayrı bir cephesidir.
Hece ile söylediği şiirlerindeki sade dili, divanında da pek az farkla görmek mümkündür. Âşık şiirinin hayallerinin çokça görüldüğü koşmalarında az da olsa klasik şiirimizin izleri de görülür.
Sarayda büyümesine rağmen aruz vezni ile gazeller, kasideler yazmak yerine hece vezni koşma ve semailer söylemesi, devlet katında âşık edebiyatına verilen değerin ilk müşahhas örneği olarak kabul edilebilir.
“Benim gözüm nûru gönlüm sürürü” mısraının tekrar edildiği koşması bestelemiş olup halen musiki meclislerinde söylenmeye devam edilmektedir.
O, şiirlerinde Kul Mehmed mahlasını kullanmıştır. Kendisi gibi Kul Mehmed mahlasını kullanan 17. yüzyıl âşığı ile bazı şiirleri karışmaktadır.
TÜRK DİLİ, HALK ŞİİRİ ÖZEL SAYISI
