İLHAMÎ HAYATI ve ŞİİRLERİ
1934’te Arpaçay’a bağlı Büyük Çatma köyünde doğmuş, 3 Mayıs 1987’de İstanbul Cerrahpaşa Hastanesi’nde vefat etmiştir. Mezarı Gebze’dedir. Asıl adı Hamit Demir’dir. Babası Şirali, annesi Hanife’dir. Köyünde biraz ilkokula, biraz da Kuran Kursuna devam etmiştir.
İlk şiirlerini 11-12 yaşlarında söylemiştir. Bunda, Âşık Lâtif ile gördüğü rüyanın tesiri olmuştur. Askerliğini Kore’de tamamlayıp madalya almıştır.
Son çeyrek yüzyılın en usta ve güçlü âşıklarından biridir. Atışma ve dudakdeğmezdeki gücünü bütün âşıklar kabul etmektedir. Pek çok ustanın tesirinde kalmıştır. Yetiştirdiği çırakların sayısı üçtür.
Aynı zamanda bir musannif olan İlhamî üç de hikâye tasnif etmiştir. Su-hap ile Medina Sultan, Muhammed Şah ile Narmina, Kahraman Kasım ile Pakize Sultan.
Hakkında sadece makale seviyesinde yayın yapılmıştır. Bir de, Hacettepe Üniversitesinde Nural Özmeral tarafından bitirme tezi hazırlanmıştır.
LAMBA
Bir keskin sirke ile pamuk fitilden
Ateş alır almaz yanarsın lamba
Bir turna boğazlı sürahi beldin
Bazı elden ele dönersin lamba
Karanlık gecenin nazlı gelini
Ateş verir yandırırlar dilini
Kız, gelinler sana vurur elini
Karanlıkta büyük hünersin lamba
Seni silen cilve satar naz alır
Ak sakallı dedem gider gaz alır
Fitil suyu emer kuvvet azalır
Küsersin çarkına inersin lamba
Tatlı gecelerin sohbeti yârdan
Sen bilirsin sönüp düşme ayardan
Gece gündüz asılırsın duvardan
Aşkın sohbetine kanarsın lamba
Âşık ilhamî'yim hayaldir sözüm
Ötesim anlatmaya ne lüzum
Hepsi bir çekirdek yuvarlak üzüm
Aşkını anlatsam donarsın lamba
Dokuz aylık yolun yorgun yolcusu
Her can seni görür sen de seni gör
Bir gövde değilsin yoktan yarandın
Mekân seni görür sen de seni gör
Kendini sadece bir gölge bilme
İnsanlık sevginin kalbinden silme
Kimseye zulmedip öldürme ölme
Rahmân seni görür sen de seni gör
Yerlere bir damla dökülürse kan
Yarın mahşer günü olur bir insan
Gel Âşık İlhamı olma âsi can
Zaman sem görür sen de seni gör