CEHALETİN SAVAŞÇILARI- B.A.
Bütün karanlıklar aydınlığa dönüşür bilginin ışığında. Bir çiçek sadece serin yağmurların, bereketli toprakların olduğu yerde değil, bazen bir uçurumun kenarında bazen de en kıraç topraklarda yetişir. Öğretmenler bu uçurumun kenarındaki çiçekleri besleyen güneş gibidir. Karanlığın dibindeki cehaleti yok edip yarınlara umut veren tomurcuklar misalidir...
Sihirlidir onların elleri çünkü onlar yarınlara dokunurlar. Birer sanatkâr, birer ressamdırlar. Her öğretmen geleceği çizer. Her öğretmen gecenin ardından gelen aydınlıktır. Korkunun ardından gelen umuttur. Karanlıkta söken şafaktır.
Ki tüm bilgisizler öğretmenlerin ışığında kaybolur... Karanlıklar güneşin yokluğunda var olur. Cehalet de öğretmenlerin yokluğunda belirir. Cehaletin kol gezdiği bir yerde insanların umutları kaybolmuştur. Umutları kaybolan bir milletin, gidecek yolu, dinleyecek sözü yoktur... Yarınlara umut taşıyan birer buluttur öğretmenler. Yağmur yağmur öğrencilerinde işlenirler.
İlk ders zili çaldığında heyecandan belli belirsiz bir ağrı, gözlerinizde kocaman bir endişe belirir. Korkunuzu silen öğretmeninizin kocaman, sıcak gülüşü olmuştur. O gülüşle başarılara tırmanırsınız. O gülüş sizin hayat gayeniz olmuştur. Yarın sizler de geleceğin neferleri olarak, başka insanların kurtuluşu için gülümsersiniz. Öğretmenlik bu yüzden kutsaldır. Yalnızca kendisi faydalanmaz ışığından. Etrafı aydınlatır. Her öğrenci bu aydınlıktan kendisine pay çıkarır. Ve yarın bir gün, o aydınlık koca bir ülkeyi kurtarır.
Sanmayın ki öğretmenler sadece sınıflarında öğretmendirler. Onlar önlüklerini çıkaramazlar asla sırtlarından. Ne zaman yanlarına gitseniz hala evlatlarımızdır. Bir anne baba sevgisiyle kucak açarlar size. Bir öğretmen öğretmendir her yerde. Hiçbir yerde, hiçbir zamanda mesleğini ardına bırakamaz...
Sizler de öğretmenlerinizi sınıftan son çıkışınızda ardınızda bırakamazsınız. Onların öğrettikleri sadece iki kere ikinin dört ettiği değildir. Sizlere "hayat bilgisi"ni öğretmişlerdir. Erdemli olmayı, dürüst olmayı hiçbir ders kitabında anlatmazlar. Öğretmenlerse her sayfalarında birer hayat dersi taşırlar. Cümlelerinden tecrübeler dökülür. Son zil çaldığında, onlara veda edemezsiniz bu yüzden. Her an arkanızda dururlar zaten. Size öğrettikleri, her gittiğiniz yerde peşinizdedir.
Öğretmenler asla kaybolmazlar, unutulmazlar. En kutsal meslektir onlarınki, öğrettikçe yücelir, dokunulmazlaşırlar... Ulaşılmaz değillerdir yine de, başınız ne zaman sıkışsa yanınızdadırlar. Öğretmen olmak kolay değildir, ama bu zorluğu sizden aldıkları umutlarla aşarlar.
Ulu bir ağacın kökleri nasıl bağlıysa toprağa, öyle bağlı, öyle muhtaçtır öğretmenler ilimin varlığına. Her öğretmen bir ağaç gibi, güneş gibi var oldukça, karanlıklar korkutamaz bizleri yarınlarımızda...
B.A.
